Seanca e sotme parlamentare ka nisur me një minutë heshtje në nderim të 51 viktimave, të cilët humbën jetën nga tërmeti i fortë që goditi Shqipërinë më 26 nëntor.
Më pas, kreu i Kuvendit Gramoz Ruçi ka mbajtur edhe një fjalim hyrës, ku ka shprehur disa refleksione jo vetëm për deputetët por edhe për të gjithë politikën.
Gjithashtu ndër të tjera Ruçi vlerësoi kontributin e shteteve që ndihmuan Shqipërinë në këto ditë të vështira dhe bëri një lutje që të gjithë politikanët të bashkëpunojnë për të lehtësuar dhimbjen e familjeve që janë prekur nga tërmeti.
Fjala ne seancën plenare të 5 dhjetorit, Gramoz Ruçi
Kjo seancë është e para pas tërmetit shkatërrimtar të 26 nëntorit.
Në kujtim e nderim të 51 viktimave të tërmetit të 26 nëntorit, ju ftoj të gjithëve të mbajmë një minutë heshtje.
U prehshin në paqe!
Të nderuar deputetë,
Para se të fillojmë me rendin e ditës, dëshiroj të ndaj me ju disa refleksione të miat, pas dhimbjes prej goditjes që na dha natyra.
Refleksioni i parë është mësimi prej humanizmit, solidaritetit dhe sakrificave të shqiptarëve kudo ku ndodhen, në Shqipëri, Kosovë, trevat e tjera shqiptare dhe në diasporë.
Ne, ligjvënësit, duhet ta lexojmë sjelljen e qytetarëve e bashkëkombasve tanë. Falenderoj të gjithë deputetët që në këto ditë u gjenden dhe janë pranë qytetarëve. Vlerësoj përgjegjësinë, masat e impenjimin e Qeverisë për masat emergjente dhe përgatitjet për zgjidhjet afatgjata.
Falenderoj të gjitha palët politike, përfshirë opozitën, që dhanë shenja mirëkuptimi e vënie të jetës së qytetarëve mbi interesat politike dhe elektorale. Por motrat dhe vëllezërit tanë të goditur nga tërmeti, të gjithë shqiptarët kudo ku janë, presin që relaksimi i betejave të stërzgjatura politike, të pasohet nga bashkëpunimi politik.
U bëj thirrje të gjitha palëve që si një lutje për shpirtin e 51 viktimave, të ndjejmë apelin e familjarëve të tyre, të njëmijë të lënduarve, të mijëra familjeve që mbetën të pastreha, të nxënësve që u janë rrënuar shkollat dhe të bashkëpunojmë për tua lehtësuar dhimbjen. Refleksioni i dytë lidhet direkt me punën tonë si ligjvënës të Republikës.
Gjatë viteve të fundit, por edhe gjatë këtyre tri dekadave, kemi bërë reforma, kemi miratuar kode e korpuse të tërë ligjesh, të cilët kanë ndihmuar zhvillimin e Shqipërisë dhe përmirësuar mirëqenien e qytetarëve. Por 26 nëntori na zgjoi dhe na kujtoi se diçka nuk e kemi bërë si duhet.
Unë do t’i ndaja ligjet që janë miratuar në dy grupe të mëdha: ligje që rregullojnë punët e shoqërisë dhe ligje që rregullojnë marrëdhëniet e bashkëjetesën tonë me natyrën.
Është e pamundur që në pak ditë të formosh një gjykim mbi papërsosmërinë e ligjeve tona. Por në këtë grup të dytë, mendoj se ka diçka që nuk shkon. Prandaj mendoj se legjislacioni mbi tokën, mjedisin, ndërtimet, ujrat, parandalimin e fatkeqësive natyrore e çështje të tjera që lidhen me natyrën, burimet, pasuritë, por edhe kapriçiot e saj, nuk është thjesht i papërsosur.
Dyshoj se në mjaft çështje nevralgjike të kompetencave tona mbi natyrën dhe menaxhimin e marrëdhënieve me mjedisin, kemi probleme. Ne, të nderuar kolegë, mund të merremi vesh shumë mirë me njeri-tjetrin. Mund të hartojmë ligje që na përshtaten ne dhe duket sikur i përshtaten edhe Shqipërisë. Por a mbështeten të gjitha ligjet tona në mirëkuptimin me natyrën dhe ligjësitë e saj?
Natyra mund të jetë e pabesë. Por pabesia e saj rritet në proporcion gjeometrik me paditurinë, abuzivizmin dhe pabesinë tonë ndaj natyrës. Nuk rikthehem në pozitat e të Drejtës Natyrore nëse mendoj dhe kërkoj që ligjet që miratojmë nuk mund dhe nuk duhet tu kundërvihen ligjësive të natyrës, të cilat janë universale, të pandryshueshme e të përjetshme.
Refleksioni i tretë lidhet me instrumentat që përdorim për të zbatuar ligjet që kemi miratuar. Sidomos korpusin e ligjeve të bashkëpunimit e bashkëjetesës me natyrën.
Nga ky korpus po veçoj bllokun e ligjeve për ndërtimet. Tërmeti i 26 nëntorit na kujtoi se kemi nevojë për një veting të thellë, për të verifikuar kualifikimet, aftësitë, agjencitë, procedurat, rregulloret, liçencimet dhe lejet për të ndërtuar.
Jo vetëm që ligjet nuk i kemi të përsosura, por edhe të tilla po të ishin, ato mund të kompromentohen e helmatisen nëse në këto instrumenta e mekanizma mbizotërojnë abuzivizmi dhe korruptimi.
Natyrisht, të verifikojmë sa përmenda më sipër, nuk është një punë e lehtë dhe kërkon vision, kohë, energji e vullnet.
Por unë mendoj se duhet të nisim të mendojmë për këto gjëra, që të mund të marrim masa afatgjata.
Mendoj se Kuvendi, krahas ekzekutivit, duhet të marrë pjesën e vet të detyrës në këto rishikime ligjore. Për të cilat duhet të thërrasim e bashkëpunojmë me ekspertët më të mirë që ka vendi e bota.
Natyrisht, ne nuk mund të ndalojmë dhe as ndryshojmë ligjësitë e natyrës.
Por mund të rrisim shkallën dhe kapacitetet mbrojtëse ndaj tyre. Mund t’i minimizojmë pasojat, në vend që t’i shumëfishojmë ato. Për ndryshe, një fatkeqësi natyrore si tërmeti, nuk mbetet vetëm natyrore.
Së fundi, dëshiroj t’ju informoj se unë si Kryetar i Kuvendit u kam shkruajtur të gjithë Kryetarëve të Parlamenteve të vendeve të BE-së, Presidentes së Dhomës së Përfaqësuesve dhe Presidentit të Senatit të Shteteve të Bashkuara, kryeparlamentarëve të vendeve fqinje, si edhe të gjitha vendeve tona partnere e mike, nga Kanadaja në Japoni, për t’i falenderuar për ndihmën bujare emergjente ndaj vendit tonë si edhe për të kërkuar mbështetje financiare për zgjidhjen e qëndrueshme e afatgjatë të problemit të strehimit dhe nevojave të tjera të banorëve të zonave të prekura nga tërmeti.
Jam i bindur se mbështetja e vendeve mike e partnere nuk do të na mungojë.
Ju faleminderit.
