Kur Joe Doucet bleu një shtëpi të re në Katonah, New York, ai dëshironte ta bënte atë sa më miqësore me mjedisin. Si dizajner dhe shpikës, ai nisi të mendojë se si fasada e shtëpisë mund të ndihmojë në luftën kundër ndryshimeve klimatike.
Një nga pyetjet kryesore që iu shfaq ishte: “Çfarë ngjyre duhet të pikturoj shtëpinë?”. Dihet që ndërtesat me ngjyra të çelëta reflektojnë nxehtësinë dhe mbeten më të freskëta, ndërsa ato me ngjyra të errëta thithin nxehtësinë. Por çfarë do të ishte më e përshtatshme për një klimë si ajo e New York-ut, me vera të nxehta dhe dimra të ftohtë e me borë?
Doucet nisi të krijonte modele të vogla të shtëpisë së tij me printer 3D, të ngjyrosura me ngjyra të ndryshme. Gjatë një viti, ai vërtetoi se modeli i zi ruante brenda një temperaturë mesatarisht 4 gradë Celsius më të ngrohtë në dimër, ndërsa modeli i bardhë ishte 7 gradë më i freskët në verë.
Zgjidhja e tij u frymëzua nga “unazat e humorit” që ndryshojnë ngjyrën sipas temperaturës. Ai zhvilloi një lloj ngjyre termokromatike që ndryshon duke thithur dritën ultravjollcë dhe ngrohtësinë, duke u bërë më e errët në temperatura nën 25°C dhe më e çelët kur temperaturat rriten. Ndërsa në unazat e humorit kristalet qëndrojnë brenda gurit, në këtë rast kristalet e lëngshëm përzihen me bojën, duke i dhënë asaj vetinë e reagimit ndaj temperaturës së ambientit.
Kjo teknologji mund të ndihmojë shumë njerëzit që jetojnë në zona me klima të ndryshueshme, si shumë pjesë të Amerikës së Veriut, Europës dhe Azisë, duke ulur ndjeshëm përdorimin e energjisë për ngrohje dhe ftohje. Ai parashikon që me zbatimin e kësaj ngjyre faturat e energjisë të ulen me 15-30%.
Megjithëse nuk është ende zgjidhje për përdorim të gjerë gjithë, Doucet e sheh këtë shpikje si një hap të rëndësishëm në adresimin e ndryshimeve klimatike. Ai parashikon që brenda 5-10 viteve, kjo ngjyrë mund të bëhet pjesë e përditshmërisë sonë, duke ndihmuar ndërtesat të përshtaten natyrshëm me stinët, ashtu si natyra.