Fjalët e urta popullore përbëjnë një nga pasuritë më të bukura që vendi ynë ka trashëguar brez pas brezi.
Ato kanë dalë nga qytete të ndryshme të vendit, dhe nëpërmjet tyre secili nga ne mund të nxjerrë një mësim të mirë për jetën.
Më poshtë po ju rendisim disa nga thëniet më të bukura shkodrane:
• Prej fmijës dhe budallës mësohet e vërteta.
• Fukaraja ma mirë mos leftë.
• Aj mend xixi mend, as për vedi as për kënd.
• Lype – s’ta japin; merre – s’t’thojnë gja.
• Kur s’ke pula mos ban “ish”.
• Ka thanë frati shko te shtrati n’mos t’marrtë gjumi t’pushon shtati.
• Grueja asht si gjarpni nën jastek.
• Deka me nder asht kapak florini.
• Ç’ka del prej mice gjun për mij…
• A ke pa me fjetë?
• Kryet thi e menden fmi.
• Zoti të dhashtë bereqet n’tru
• T’bana bir, me hjekë mirë; m’dole dreq me hjekë keq.
• Mendja e madhe e zeza e t’zot.
• Inatin e mramjes, lene për nadje…
• Gungaçit vetëm vorri ia drejton samarin…
• E han marren me bukë.
• Bane t’mirën e hidhe n’det, n’mos ta dit’t peshku, ta din Zoti vetë.
• I buti – si muti.
• Kur s’ka njeri mend ka kamë.
• Kmisha me arrna e trupi me barna s’mbahen.
• Zemra m’don – betha s’ma mban.
• Vesha – kopilesha.
• Malli i mirë shitet afër.
• Kush ka mik ka çiflik.
