Nga Afrim Krasniqi
Rasti i Shkodrës me personin e emëruar kandidat e më pas të konfirmuar formalisht edhe kryetar bashkie, nuk është çështje e një individi dhe as e një bashkie, por e një sistemi korruptiv politik e partiak emërimi, promovimi dhe ndarje pushteti.
Partitë, përfshirë PS, na kishin thënë se kanë bërë testin e dekriminalizimit për funksionarët e të zgjedhurit e tyre; Prokuroria, DAP, KQZ dhe institucionet e tjera na kishin thënë vazhdimisht se pas 2015 asnjë zyrtar nuk do të ketë më shanse promovimi në karrierë drejtuese nëse ka probleme me dekriminalizimin; kryeministri na kishte thënë se përzgjedhja e tij për Shkodrën ishte më e mira në historinë e tranzicionit. Ky sistem fiktiv e korruptiv promovimi ra për të 12-ën herë me vetëm një faqe A4 letër nga Italia.
Pyetja nuk është përse persona me CV problematike në të kaluarën duan të marrin poste drejtuese, por pyetje është përse këtyre personave, vetëm këtyre personave, iu dhurohen lehtësisht postet drejtuese, midis qindra e mijëra militantëve partiakë këta tipa përzgjidhen, promovohen dhe na imponohen si modele bashkëkohore, dhe mbi të gjitha, përse asnjë institucion nuk hetoi dhe as parandaloi skandale të tilla.
Si është e mundur që për të marrë në punë një roje pallati, një shofer apo një pastruese kërkohen e verifikohen një dosje me dokumente, kurse për të më të pasurit në politikë dhe më të pushtetshmit prej politikave abuzuese nuk ka as verifikim, as procedurë dhe as garë? Ata thjesht marrin një telefon apo mesazh nga shefi i madh, dhe emërohen menjëherë drejtorë, prefektë, deputetë, ministra, kryetarë bashkie, ambasadorë, etj, etj.
Në vendet parademokratike dështimet e skandalet lexohen si fitore që nuk kanë nevojë për përgjegjësi e as reflektim, në vendet demokratike dështimet e skandalet pranohen si faje ndaj merren përgjegjësi dhe reflektohet ndaj tyre. Shqipëria hyn tek e para. Duket se të gjithë ata që e promovuan me poste e ofiqe, së fundi ia dhanë dhuratë edhe bashkinë e Shkodrës, përfshirë kryeministrin, – janë të pafajshëm dhe viktima të një komploti jashtë tyre!
Në fakt, problemi nuk është djali që deshën ta bëjnë kryetar bashkie pa e kërkuar vetë atë post dhe as ata që e votuan me sy mbyllur atë; ai nuk është i pari dhe nuk do jetë as i fundit.
Problemi mbetet sistemi, sistemi partiak që ushqehet e ushqen modele të tilla, sistemi i meritës që nuk ekziston më as në letra, sistemi i trafikut të posteve e votave që mban në këmbë oligarkinë dhe shefin e tyre të radhës, sistemi i pandërshkrueshmërisë që nuk vë përpara përgjegjësisë asnjë prej atyre që e trajtojnë shtetin e partitë si pronë private, si dhe sistemi zgjedhor që nuk zgjedh por legjitimon të emëruarit nga shefat e mëdhenj nga Tirana.
Nga Afrim Krasniqi
Rasti i Shkodrës me personin e emëruar kandidat e më pas të konfirmuar formalisht edhe kryetar bashkie, nuk është çështje e një individi dhe as e një bashkie, por e një sistemi korruptiv politik e partiak emërimi, promovimi dhe ndarje pushteti.
Partitë, përfshirë PS, na kishin thënë se kanë bërë testin e dekriminalizimit për funksionarët e të zgjedhurit e tyre; Prokuroria, DAP, KQZ dhe institucionet e tjera na kishin thënë vazhdimisht se pas 2015 asnjë zyrtar nuk do të ketë më shanse promovimi në karrierë drejtuese nëse ka probleme me dekriminalizimin; kryeministri na kishte thënë se përzgjedhja e tij për Shkodrën ishte më e mira në historinë e tranzicionit. Ky sistem fiktiv e korruptiv promovimi ra për të 12-ën herë me vetëm një faqe A4 letër nga Italia.
Pyetja nuk është përse persona me CV problematike në të kaluarën duan të marrin poste drejtuese, por pyetje është përse këtyre personave, vetëm këtyre personave, iu dhurohen lehtësisht postet drejtuese, midis qindra e mijëra militantëve partiakë këta tipa përzgjidhen, promovohen dhe na imponohen si modele bashkëkohore, dhe mbi të gjitha, përse asnjë institucion nuk hetoi dhe as parandaloi skandale të tilla.
Si është e mundur që për të marrë në punë një roje pallati, një shofer apo një pastruese kërkohen e verifikohen një dosje me dokumente, kurse për të më të pasurit në politikë dhe më të pushtetshmit prej politikave abuzuese nuk ka as verifikim, as procedurë dhe as garë? Ata thjesht marrin një telefon apo mesazh nga shefi i madh, dhe emërohen menjëherë drejtorë, prefektë, deputetë, ministra, kryetarë bashkie, ambasadorë, etj, etj.
Në vendet parademokratike dështimet e skandalet lexohen si fitore që nuk kanë nevojë për përgjegjësi e as reflektim, në vendet demokratike dështimet e skandalet pranohen si faje ndaj merren përgjegjësi dhe reflektohet ndaj tyre. Shqipëria hyn tek e para. Duket se të gjithë ata që e promovuan me poste e ofiqe, së fundi ia dhanë dhuratë edhe bashkinë e Shkodrës, përfshirë kryeministrin, – janë të pafajshëm dhe viktima të një komploti jashtë tyre!
Në fakt, problemi nuk është djali që deshën ta bëjnë kryetar bashkie pa e kërkuar vetë atë post dhe as ata që e votuan me sy mbyllur atë; ai nuk është i pari dhe nuk do jetë as i fundit.
Problemi mbetet sistemi, sistemi partiak që ushqehet e ushqen modele të tilla, sistemi i meritës që nuk ekziston më as në letra, sistemi i trafikut të posteve e votave që mban në këmbë oligarkinë dhe shefin e tyre të radhës, sistemi i pandërshkrueshmërisë që nuk vë përpara përgjegjësisë asnjë prej atyre që e trajtojnë shtetin e partitë si pronë private, si dhe sistemi zgjedhor që nuk zgjedh por legjitimon të emëruarit nga shefat e mëdhenj nga Tirana.
Nga Afrim Krasniqi
Rasti i Shkodrës me personin e emëruar kandidat e më pas të konfirmuar formalisht edhe kryetar bashkie, nuk është çështje e një individi dhe as e një bashkie, por e një sistemi korruptiv politik e partiak emërimi, promovimi dhe ndarje pushteti.
Partitë, përfshirë PS, na kishin thënë se kanë bërë testin e dekriminalizimit për funksionarët e të zgjedhurit e tyre; Prokuroria, DAP, KQZ dhe institucionet e tjera na kishin thënë vazhdimisht se pas 2015 asnjë zyrtar nuk do të ketë më shanse promovimi në karrierë drejtuese nëse ka probleme me dekriminalizimin; kryeministri na kishte thënë se përzgjedhja e tij për Shkodrën ishte më e mira në historinë e tranzicionit. Ky sistem fiktiv e korruptiv promovimi ra për të 12-ën herë me vetëm një faqe A4 letër nga Italia.
Pyetja nuk është përse persona me CV problematike në të kaluarën duan të marrin poste drejtuese, por pyetje është përse këtyre personave, vetëm këtyre personave, iu dhurohen lehtësisht postet drejtuese, midis qindra e mijëra militantëve partiakë këta tipa përzgjidhen, promovohen dhe na imponohen si modele bashkëkohore, dhe mbi të gjitha, përse asnjë institucion nuk hetoi dhe as parandaloi skandale të tilla.
Si është e mundur që për të marrë në punë një roje pallati, një shofer apo një pastruese kërkohen e verifikohen një dosje me dokumente, kurse për të më të pasurit në politikë dhe më të pushtetshmit prej politikave abuzuese nuk ka as verifikim, as procedurë dhe as garë? Ata thjesht marrin një telefon apo mesazh nga shefi i madh, dhe emërohen menjëherë drejtorë, prefektë, deputetë, ministra, kryetarë bashkie, ambasadorë, etj, etj.
Në vendet parademokratike dështimet e skandalet lexohen si fitore që nuk kanë nevojë për përgjegjësi e as reflektim, në vendet demokratike dështimet e skandalet pranohen si faje ndaj merren përgjegjësi dhe reflektohet ndaj tyre. Shqipëria hyn tek e para. Duket se të gjithë ata që e promovuan me poste e ofiqe, së fundi ia dhanë dhuratë edhe bashkinë e Shkodrës, përfshirë kryeministrin, – janë të pafajshëm dhe viktima të një komploti jashtë tyre!
Në fakt, problemi nuk është djali që deshën ta bëjnë kryetar bashkie pa e kërkuar vetë atë post dhe as ata që e votuan me sy mbyllur atë; ai nuk është i pari dhe nuk do jetë as i fundit.
Problemi mbetet sistemi, sistemi partiak që ushqehet e ushqen modele të tilla, sistemi i meritës që nuk ekziston më as në letra, sistemi i trafikut të posteve e votave që mban në këmbë oligarkinë dhe shefin e tyre të radhës, sistemi i pandërshkrueshmërisë që nuk vë përpara përgjegjësisë asnjë prej atyre që e trajtojnë shtetin e partitë si pronë private, si dhe sistemi zgjedhor që nuk zgjedh por legjitimon të emëruarit nga shefat e mëdhenj nga Tirana.
Nga Afrim Krasniqi
Rasti i Shkodrës me personin e emëruar kandidat e më pas të konfirmuar formalisht edhe kryetar bashkie, nuk është çështje e një individi dhe as e një bashkie, por e një sistemi korruptiv politik e partiak emërimi, promovimi dhe ndarje pushteti.
Partitë, përfshirë PS, na kishin thënë se kanë bërë testin e dekriminalizimit për funksionarët e të zgjedhurit e tyre; Prokuroria, DAP, KQZ dhe institucionet e tjera na kishin thënë vazhdimisht se pas 2015 asnjë zyrtar nuk do të ketë më shanse promovimi në karrierë drejtuese nëse ka probleme me dekriminalizimin; kryeministri na kishte thënë se përzgjedhja e tij për Shkodrën ishte më e mira në historinë e tranzicionit. Ky sistem fiktiv e korruptiv promovimi ra për të 12-ën herë me vetëm një faqe A4 letër nga Italia.
Pyetja nuk është përse persona me CV problematike në të kaluarën duan të marrin poste drejtuese, por pyetje është përse këtyre personave, vetëm këtyre personave, iu dhurohen lehtësisht postet drejtuese, midis qindra e mijëra militantëve partiakë këta tipa përzgjidhen, promovohen dhe na imponohen si modele bashkëkohore, dhe mbi të gjitha, përse asnjë institucion nuk hetoi dhe as parandaloi skandale të tilla.
Si është e mundur që për të marrë në punë një roje pallati, një shofer apo një pastruese kërkohen e verifikohen një dosje me dokumente, kurse për të më të pasurit në politikë dhe më të pushtetshmit prej politikave abuzuese nuk ka as verifikim, as procedurë dhe as garë? Ata thjesht marrin një telefon apo mesazh nga shefi i madh, dhe emërohen menjëherë drejtorë, prefektë, deputetë, ministra, kryetarë bashkie, ambasadorë, etj, etj.
Në vendet parademokratike dështimet e skandalet lexohen si fitore që nuk kanë nevojë për përgjegjësi e as reflektim, në vendet demokratike dështimet e skandalet pranohen si faje ndaj merren përgjegjësi dhe reflektohet ndaj tyre. Shqipëria hyn tek e para. Duket se të gjithë ata që e promovuan me poste e ofiqe, së fundi ia dhanë dhuratë edhe bashkinë e Shkodrës, përfshirë kryeministrin, – janë të pafajshëm dhe viktima të një komploti jashtë tyre!
Në fakt, problemi nuk është djali që deshën ta bëjnë kryetar bashkie pa e kërkuar vetë atë post dhe as ata që e votuan me sy mbyllur atë; ai nuk është i pari dhe nuk do jetë as i fundit.
Problemi mbetet sistemi, sistemi partiak që ushqehet e ushqen modele të tilla, sistemi i meritës që nuk ekziston më as në letra, sistemi i trafikut të posteve e votave që mban në këmbë oligarkinë dhe shefin e tyre të radhës, sistemi i pandërshkrueshmërisë që nuk vë përpara përgjegjësisë asnjë prej atyre që e trajtojnë shtetin e partitë si pronë private, si dhe sistemi zgjedhor që nuk zgjedh por legjitimon të emëruarit nga shefat e mëdhenj nga Tirana.
