Që Tirana është betonizuar dhe hapësirat publike kanë shkuar në limitet e jetueshme kjo gjë nuk ka asnjë pikë diskutimi.
Kulla, pallate dhe zbatimi i hapësirave të gjelbëruara të Tiranës është i shtrirë në të gjithë qytetin. Por më i dukshëm, mbase edhe më i dhimbshëm ai është në qendër të kryeqytetit tonë.
Është pikërisht qendra e Tiranës, që para 30 apo 40 vitesh ishte një hapësirë harmonike mes ndërtimeve italiane, atyre të sistemet komunist dhe parqeve të shumta dhe të mëdha.
Në zonën që sot e quajmë “ushtari i panjohur”, (kushtuar të rënëve në luftën e dytë botërore) duket më qartë masakra që i është bërë Tiranës.
Foto e para 30 viteve në këtë pjesë të qendrës së Tiranës nuk ka asgjë të përbashkët me atë që shohim sot, ku bari dhe lulishtet janë zëvendësuar nga Pallatet dhe mermeri.
