Shkurtimet nga puna ndryshojnë jetesën, duke nxitur frikën dhe ankthin drejt një të ardhmeje të pasigurtë për ata që do të pushohen. Por, për ata punonjës që mbeten, sfida më e madhe për menaxherët është mbajtja e tyre që të mos heqin dorë dhe të largohen nga pozicionet e tyre.
Edhe pse paga është e rëndësishme, vetëm ajo nuk mjafton për të sjellë një përvojë të përgjithshme pozitive tek punonjësit. Tre arsyet kryesore pse punonjësit e mirë largohen janë:
Menaxheri
Arsyeja pse njerëzit mund të duan të heqin dorë ka të bëjë me marrëdhënien me shefat e tyre. Një studim zbuloi se gati gjysma e punonjësve të anketuar e kishin lënë punën për shkak të një menaxheri të keq dhe pothuajse dy të tretat besonin se menaxherit të tyre i mungonte trajnimi i duhur menaxherial.
Gallup ka përcaktuar, nga të dhëna prej dekadash dhe intervistave me miliona punonjës, se 70%e ndryshimit në angazhimin e ekipit përcaktohet vetëm nga menaxheri. Megjithatë, këtu jemi në epokën post-pandemike dhe organizatat që nuk po bëjnë pushime masive nga puna vazhdojnë të mendojnë për çdo strategji për të mbajtur punëtorët e tyre – nga rritja e pagës, më shumë përfitime, opsione më fleksibël të punës dhe më shumë burime të shëndetit mendor, pa marrë parasysh rolin dhe ndikimin që menaxheri bën te punonjësi. E kemi dëgjuar dhe më parë: Njerëzit largohen nga menaxherët, jo nga kompanitë.
Ndër marrëdhëniet e shumta që punonjësit do të zhvillojnë në një kompani, ato të krijuara me menaxherin kanë ndikim të rëndësishëm në përvojën e përgjithshme në vendin e punës, madje më shumë sesa marrëdhëniet e dikujt me kolegët.
Më konkretisht, është e rëndësishme që punonjësit të ndihen sikur kanë një kanal komunikimi mbështetës dhe të hapur me menaxherët e tyre, sa të ndihen mirë për të diskutuar tema të tilla si kompensimi dhe puna e tyre.
Njohja menaxheriale është thelbësore dhe duhet të jetë një prioritet për kompanitë që kërkojnë të mbajnë punonjësit e tyre dhe të shmangin kostot e larta të lëvizjeve.
Mungesa e rritjes së karrierës
Sipas një studimi të më shumë se 18,000 punëtorëve të linjës së parë në 150 kompani, mungesa e rritjes së karrierës është arsyeja nr. 1 e largimit. Kjo mund të jetë një tronditje për ata që besojnë se paraja është mbret. Sigurisht, pagesa është e rëndësishme — ajo vjen në vend të dytë — por vetëm paratë nuk mjaftojnë. Në rastin e fuqisë punëtore të anketuar, njerëzit nuk janë duke kërkuar që thjesht të angazhohen, të kalojnë dhe të arkëtojnë çeqet e tyre. Ata janë në kërkim të një pune domethënëse që i ndihmon të zhvillojnë aftësitë e tyre dhe të ndërtojnë një rrugë karriere.
Shumë gra në fushën e teknologjisë vazhdojnë të luftojnë me barrierat specifike gjinore. Hulumtimi nga ofruesi i shërbimeve të menaxhuara Ensono, tregon se gratë në teknologji ende përjetojnë pabarazi dhe parehati në vendin e punës (si në distancë ashtu edhe në zyrë), gjë që i pengon ato të realizojnë zhvillimin e karrierës.
Ndërsa dëshira për më shumë mundësi mësimi dhe zhvillimi nuk është unike për punonjëset femra, ajo duhet të jetë një element kyç i planeve të kompanive të teknologjisë për të rekrutuar, mbajtur dhe zhvilluar gratë. 60 për qind e grave në role teknologjike në SHBA thanë se u është thënë nga punëdhënësit se mungesa e trajnimit ose aftësive po i pengon ato.
Megjithatë, shumë kompani nuk ofrojnë programe mentorimi ose kurse të paguara për mësim dhe zhvillim, duke i shtyrë punonjësit të kërkojnë punëdhënës që ofrojnë trajnime të brendshme ose kurse të paguara plotësisht. Me 20 për qind të grave që thonë se planifikojnë të kërkojnë një punë tjetër brenda vitit të ardhshëm, udhëheqësit e teknologjisë do të ishin të zgjuar që t’i jepnin përparësi zhvillimit të karrierës si një strategji mbajtjeje.
Të mos harrojmë paratë
Dorëheqjet e shumta kanë qenë një thirrje zgjimi. Ato i detyruan liderët të pranojnë se ata duhet të kuptojnë nevojat e punonjësve të tyre dhe të krijojnë zgjidhje të para nga ana e punëtorëve. Në krye , për shumë organizata ka qenë një angazhim për të rishikuar strukturat e tyre të kompensimit.
Sipas Indeksit të Optimizmit të Karrierës, një studim i vitit 2022 i Universitetit të Phoenix me 5000 punonjës dhe 500 punëdhënës në të gjithë vendin, një në tre amerikanë do të linte punën e tyre aktuale pa një plan rezervë, por 69 për qind do të konsideronin të qëndronin nëse mendonin se gjërat mund të ndryshonin në organizimin e tyre.
Ndërkohë që shumë organizata po bëjnë investime të rëndësishme për të zhvilluar dhe avancuar punonjësit e tyre, studimi tregon se shumicës së punëdhënësve u mungon shenja për të siguruar kompensim të barabartë dhe siguri financiare.
Tetëdhjetë e gjashtë për qind e punëdhënësve mendojnë se punonjësit e tyre janë të kënaqur me kompensimin e tyre, por gati gjysma e punonjësve të anketuar janë të pakënaqur dhe 56 për qind jetojnë nga rroga në rrogë.
Mospërputhjet e pagave dhe mungesa e sigurisë financiare kanë qenë faktorët kryesorë të pakënaqësisë në punë gjatë kësaj periudhe të paqëndrueshme. Punëdhënësit duhet të krijojnë transparencë më të madhe në lidhje me çështjet që lidhen me kompensimin, në mënyrë që ata të mund të jenë në të njëjtën faqe me fuqinë e tyre punëtore – dhe pasi të jenë , punëdhënësit duhet të jenë të përgatitur të veprojnë për përmirësimin e kompensimit./ Inc.com
