Shkruar nga Odisea Gora, kontributor
-Ti je kaq i mençur, përse nuk je i pasur ?
-Edhe ti je kaq shume i pasur, përse nuk je i mençur?
Intelekti dhe pasuria materiale janë dy aspekte që ndonjëherë mund të ndërthuren, por kjo nuk do të thotë se janë ekuivalente. Në shoqërinë tonë, shpesh hasim njerëz që shquhen për pasurinë e tyre materiale, por që kanë mungesë të dukshme në aftësinë intelektuale dhe mendimin kritik. Këta individë, të cilët mund të quhen “të pasur me mendje bosh”, kanë tendencë të nënvlerësojnë vlerën e njohurive dhe potencialin e intelektit, duke e konsideruar veten të rëndësishëm vetëm për shkak të pasurisë së tyre materiale.
Një karakteristikë kryesore e njerëzve të pasur me mendje bosh është fokusimi i tyre i pafuqishëm në gjërat materiale dhe mungesa e interesit për zhvillimin intelektual. Për ta, suksesi dhe vlera vijnë vetëm nga treguesit e jashtëm si sasia e pasurisë, makina luksoze dhe jetesa e lluksit. Ata shpenzojnë kohë, energji dhe burime për të blerë objekte materiale që shpesh shërbejnë si mjet për të treguar “suksesin” e tyre për të tjerët, por që nuk kontribuojnë në rritjen e inteligjencës apo në ndërtimin e një identiteti të thellë dhe të qëndrueshëm.
Në vend që të investojnë në dije dhe zhvillimin e tyre personal, ata përpiqen të përdorin pasurinë e tyre materiale si një formë kompensimi për mungesën e tyre intelektuale. Kjo nuk është vetëm një gabim, por edhe një humbje e madhe për vetë individin dhe për shoqërinë në tërësi. Pasuria materiale mund të sjellë komoditet dhe avantazhe të caktuara në jetë, por e vërteta është se ajo nuk mund të zëvendësojë dijen dhe aftësinë për të menduar kritikisht.
Njerëzit e pasur me mendje bosh janë të varur nga vëmendja e të tjerëve dhe kënaqësia e momentit, duke u munguar aftësia për të menduar strategjikisht për të ardhmen dhe për të vlerësuar aspektet e thella të jetës. Ata shpesh marrin vendime impulsive dhe nuk mendojnë për pasoja afatgjata. Në mënyrë paradoksale, këta individë mund të jenë të varfër në mendje, ndërsa ata mund të kenë një pasuri të jashtëzakonshme materiale. Ndërsa ata përpiqen të përmbushin kërkesat e tyre materiale, ata mund të injorojnë nevojën për zhvillimin personal dhe emocional. Kjo i çon ata në një gjendje të vazhdueshme të pavërtetësie, pasi pasuria materiale vetëm maskon mungesën e tyre të theksuar intelektuale dhe emocionale.
Në këtë shoqëri, qëndresa dhe vlerat që i japim intelektit dhe mendimit kritik janë thelbësore për zhvillimin tonë si individë dhe për përparimin e shoqërisë. Aftësia për të analizuar, vlerësuar dhe reflektuar është ajo që na bën të kuptojmë botën dhe të gjejmë kuptim në eksistencën tonë. Në mungesë të këtyre cilësive, jemi të dënuar të jetojmë në një realitet të limituar, të varur nga pasuria materiale dhe i paafishëm në përmbushjen e vërtetësisë dhe realizimit personal. Kjo është shoqëria e spektaklit.
Për të ndryshuar këtë paradoks, është e rëndësishme që njerëzit të kuptojnë se intelekti dhe pasuria materiale nuk janë dy aspekte të njëjta dhe nuk mund të zëvendësojnë njëra-tjetrën. Ne duhet të inkurajojmë investimin në arsimim dhe njohuri, duke kultivuar aftësitë tona intelektuale dhe të mendimit kritik. Kjo do të na ndihmojë të zhvillojmë një ndërgjegje të thellë dhe të bëhemi njerëz më të qëndrueshëm dhe të suksesshëm në të vërtetë.
Ne bëhemi njerëz me vlera, moral, karakter, personalitet. Largohemi së qënuri kopja më e mire e kësaj shoqërie duke u bërë unik në rrugën tone.
Një shoqëri e arsyeshme dhe e qëndrueshme nuk mund të bazohet vetëm në pasurinë materiale, por duhet të përfshijë gjithashtu një bazë të fortë intelektuale dhe vlera të thella humaniste. Ne duhet të ndërtojmë një kulturë që inkurajon rritjen personale, zhvillimin e intelektit dhe mendimit kritik si baza për të arritur suksesin dhe lumturinë e vërtetë. Vetëm nëpërmjet një kombinimi të arsyeshëm dhe të balancuar të pasurisë materiale dhe pasurisë intelektuale mund të arrimë një jetë të qëndrueshme dhe të realizuar në të gjitha sferat e jetës sonë. Në fund, ne bëhemi vetëvetja./ Business Mag
