“Siguruam 17 mijë euro për një vit” Flet burri i 22-vjeçares shqiptare që u gjet e varur në tualet. Zbulohet puna që bënin në Itali

Dalin detaje të reja mbi ngjarjen e rëndë të ndodhur në Itali, ku 22-vjeçarja shqiptare Sonila Cani u gjet e varur në itali më 21 mars të këtij viti.

E reja ndodhej në tualet kur ka ndërruar jetë, dhe bashkëshorti i saj Kreshnik Cani në një rrëfim të fundit ka hedhur dyshime se ajo nuk e ka vrarë veten por që e kanë vrarë, teksa thotë se në shtëpi pas ngjarjes mungonin 17 mijë euro.

Ai ka treguar më shumë detaje rreth ngjarjes tronditëse dhe nga më të rëndat të ndodhur së fundmi në Itali.

Emisioni Uniko ka udhëtuar drejt Torinos në Itali dhe në lidhje me ngjarjen e rëndë ka marrë në pyetje Kreshnik Canin.

Gazetari Spartak Koka e ka pyetur drejtpërdrejt Kreshnikun se çfarë pune bënin ata në Itali. Me çfarë i kishin fituar këto 17 mijë Euro?

Kreshnik Cani rrëfen se ai dhe Sonila kishin zgjedhur mënyrën më të lehtë për të fituar para.

Spartak Koka: Pyetja tjetër që lindi në emisionin e dytë nga njerëzit është kur Sose Nazo dhe Dashnor Nazo (prindërit e Sonila Canit) rrëfenin një javë para intervistës tënde se Kreshniku dhe Sonila mbijetonin në Itali, por doli surprizë një shumë 17 mijë Euro që i kishit në banesë. Me çfarë i keni siguruar 17 mijë Euro?

Kreshnik Cani: Të them të drejtën, është e kotë që t’i sillem anembanë…

Spartak Koka: Kjo historik do vetëm transparencë.

Kreshnik Cani: Kjo është një diçka që ne kërkonim lekun e thjeshtë.

Spartak Koka: Çfarë do të thotë kërkonim lekun e thjeshtë?

Kreshnik Cani: Kërkonim lekun e thjeshtë!

Spartak Koka: Duhet të flasim hapur…

Kreshnik Cani: Kërkonim lekun në mënyrë të thjeshtë. Unë s’mund të flas dot me detaje shumë të mëdha se çfarë pune bëja. Ta quajmë punë.

Spartak Koka: Kjo është bërë edhe me dëshirën tënde edhe të Sonilës?

Kreshnik Cani: Patjetër!

Spartak Koka: Prej sa kohësh e bënte këtë punë Sonila? Se në hotel nuk ka punuar pastruese, kjo rezulton.

Kreshnik Cani: Faktikisht ajo puna në hotel është e vërtetë sepse një njeri pa dokumente nuk mund të deklarojë dot që ke punuar. Por unë kam mesazhe dhe fotografi që ka punuar dhe në të zezë.

Spartak Koka: Në të zezë pastruese?

Kreshnik Cani: Po pastruese, se çfarë pune bënte atje brenda… kam qenë dhe unë atje brenda në hotel kështu që ka punuar. Kam mesazhe ku unë dhe ajo prisnim klientë të hotelit.

Spartak Koka: Muajt e fundit po punonte punën tjetër apo jo? Me dëshirën e përbashkët të të dyve?

Kreshnik Cani: Po, po. Ishim të dy.

Spartak Koka: Përse vendosët që Sonila të bënte këtë punë?

Kreshnik Cani: Për të më ndihmuar mua se isha i vetëm. Më jepte një dorë. Duhet të punoja me dikë unë, atë kisha shok, shokun më të mirë në jetë. Kështu që te ajo kisha besim.

Spartak Koka: Këto lekë për sa kohë i kishit fituar?

Kreshnik Cani: Unë di që ishin për gati 1 vit. Në mos 1 vit, 10 muaj e sigurtë. Që në të vërtetë unë s’e dija që ekzistonin faktikisht në shtëpi. Sepse unë isha një tip që siç bëja lekët ashtu i prishja. Isha i shpenzueshëm, nuk di ta mbaj lekun. Ajo i kishte fshehur vetë.

Spartak Koka: Punën tjetër kur e ka nisur? Pasi jeni bërë me djalin?

Kreshnik Cani: Po.

Spartak Koka: E udhëzove ti apo donte vetë? Dhe a ka ndikuar kjo punë në ngjarjen e mëpasshme?

Kreshnik Cani: Këtë punë e bënim të përbashkët dhe me dëshirën e të dyve.

Spartak Koka: Pa dhunë?

Kreshnik Cani: Po s’bëhet fjalë ajo gjë…

Spartak Koka: E ke trysnuar ti për ta bërë atë punë?

Kreshnik Cani: Jo jo.

Spartak Koka: Dhe ajo pranoi ta bënte?

Kreshnik Cani: Me mua po.

Spartak Koka: Fitimet ishin të mëdha?

Kreshnik Cani: Shumë të mëdha dhe shumë kemi shpenzuar.

Spartak Koka: Po Soses dhe Dashnorit (prindërit e Sonilës) ja kishit treguar të vërtetën?

Kreshnik Cani: Jo.

Spartak Koka: Kur e kanë marrë vesh?

Kreshnik Cani: Unë nuk e di nëse e dinë akoma të vërtetën.