LIGJET E BIZNESIT
Një djalë i vogël nga një familje e varfër në Indi e zuri gjumi në një tren teksa kur u zgjua e gjeti veten 1000 milje larg shtëpisë së tij. Sado e pabesueshme që mund t’ju tingëllojë, është shumë e vërtetë. Djali quhej Saro dhe ishte pesë vjeç.
Për disa kohë ai jetoi rrugëve derisa një polic e mori dhe e dërgoi në jetimore. Shumë shpejt Saro gjeti një familje të re. Ai u adoptua nga një çift australianësh dhe nisi një jetë të re në Tazmani. Pas disa vitesh, pasi Saro u rrit dhe ishte një djalosh i ri, normalisht që kishte një dëshirë shumë të madhe që të mësonte më shumë për familjen dhe origjinën e tij.
Kështu nisi një kërkim duke përdorur si mjet orientues “Google Earth”. Saro nuk e kishte harruar kurrë nënën e tij biologjike. Imazhi i saj i shfaqej vazhdimisht. U nis që ta kërkonte me një çantë krahëve dhe me një laptop. Ishte i vendosur që do e gjente familjen e tij me patjetër.
Ai përdori njohuritë që kishte në matematikë për të llogaritur koordinatat si dhe çdo kujtim që i vinte ndër mend nga vendi i lindjes. Pas një kohe kërkimi, Saro e gjeti vendlindjen e tij, një fshat në Indinë Qendrore, dhe aty kujtimet nisën t’i shfaqeshin radhë pas radhe.
Pylli në të cilin luante, tempulli ku familja e tij lutej, ura e vogël, muri me tulla dhe aty mes njerëzve në treg u takua me nënën e tij biologjike.
Pas 25 vitesh ata e gjetën njëri-tjetrin. Në një intervistë pas disa vitesh, Saro është shprehur: “Doja t’i thoja, e di që më ke kërkuar, por unë kalova një jetë duke të kërkuar ty”.
Tashmë Saro ka dy familje dhe jetën e ka ndarë mes Australisë dhe Indisë. Ai e do pafund nënën e tij biologjike, por do gjithashtu shumë edhe prindërit adoptues. Historia e Saros ka frymëzuar shumë njerëz. Ai madje ka shkruar edhe një autobiografi e cila u bë edhe film tepër i suksesshëm, ku luan edhe aktorja e njohur Nicole Kidman.
