Një kohë pati jetuar një vajzë e bukur franceze që quhej Matilda… e cila kish lindur, sikur të ishte një gabim i fatit, në një familje shumë të varfër nëpunësish.
Aspak e kënaqur me jetën e saj, ajo gjithmonë ndihej ziliqare për gratë më të pasura dhe…
gjithmonë strehonte atë mendimin se ajo meritonte një jetë më të mirë.
Por ajo ishte e destinuar të martohej me një nëpunës tjetër të shtresës së ulët, dhe kurrë nuk do ta përmbushte ëndrrën e saj.
Megjithatë, ndodhi një ngjarje e papritur që e ndryshoi jetën e saj përgjithmonë, vetëm jo në mënyrën se si ajo mund të kishte shpresuar …
Një ditë, burri i saj erdhi në shtëpi me një zarf. Ai i tha se ishin ftuar në një banket… me njerëzit e shoqërisë së lartë.
Matilda menjëherë shpërtheu në lot dhe u ankua,
“Nuk kam asgjë për të veshur!”
“Pse, veshja që vesh në teatër, duket shumë e bukur tek ti…” -iu përgjigj burri.
“Jo, unë nuk mund të shkoj me atë veshje të vjetër. Unë kam nevojë për një më elegante.”– ia ktheu ajo.
Burri i saj kishte filluar të kursente para për një shtëpi të re … por dëshironte ta shihte të lumtur një herë gruan e tij, kështu i dha asaj një pjesë të madhe të kursimeve të tyre për një fustan të ri.
“Unë gjithashtu kam nevojë për bizhuteri, ose ndryshe do të dukem varfanjake. Nuk ka asgjë më poshtëruese … që të dukem e varfër në mes shumë grave të pasura”.
Në dëshpërim, burri i saj e sugjeroi, “Pse nuk merr hua disa nga bizhuteritë e shoqes tënde Madam Forestier? Jeni mjaftueshëm shoqe sa për t’ia kërkuar një nder të tillë”
Të nesërmen, Matilda vizitoi znj. Forestier … e cila e la të merrte hua çfarëdo bizhuterie… që ajo donte nga koleksioni i saj.
Dita e festës erdhi më në fund. Matilda e veshur me veshjen e saj të re dhe me gjerdanin e huazuar… pa dyshim ishte zonja më e bukur në banket.
Të gjithë e vunë re dhe konkuruan për ta kortezhuar atë. Pra, më në fund ajo ndjeu se kishte pozitën dhe respektin që meritonte. Për fat të keq, lumturia e Matildes nuk do të zgjaste shumë.
Gjatë rrugës për në shtëpi, ajo papritmas vuri re se …
…ajo kishte humbur gjerdanin shumë të çmuar.
Nuk lanë vend pa kërkuar lart e poshtë… por gjerdani ishte zhdukur.
Bashkëshortët ishin të bindur se shoqja e saj nuk do ta besonte kurrë që gjerdani kishte humbur për shkak të një pakujdesie.
Kështu të nesërmen, ata shkuan tek dyqani i bizhuterive për të gjetur një gjerdan zëvendësues.
Për fat të mirë, ata gjetën një që dukej identik, edhe pse ai kishte një çmim prej 40.000 franga.
Megjithëse ata shpenzuan të gjithë pjesën tjetër të kursimeve të tyre, ende nuk kishin aq sa duhej për ta marrë atë gjerdan.
Ata duhej të merrnin hua për pjesën tjetër dhe u zhytën në borxhe.
Që nga ajo ditë, jetët e tyre ndryshuan …
Të dy duhej të punonin ditën dhe natën vetëm për t’iu afruar shumës dhe kurrë nuk harxhonin një qindarkë për veten e tyre … përveç gjërave që ishin absolutisht të nevojshme.
Pas 10 vitesh sakrifica të vështira, çifti përfundimisht u çlirua nga borxhet e tyre. Por gjëja më tronditëse për Matilden ishte kur …
…një të dielë, Matilda e përvuajtur u ndesh rastësisht me shoqen e saj të vjetër Znj. Forestier.
Znj. Forestier e njohu atë me shumë vështirësi …
…dhe pëshpëriti, “Oh mikja ime e gjorë! Si të paska ndryshuar jeta!”
“Duhet ta dish që kam pasur një jetesë të vështirë gjatë viteve të fundit. Kjo është pjesërisht për shkakun tënd. “
“Si është kështu? Është e pamundur! Unë kurrë nuk do të kisha bërë asgjë për ta bërë jetën më të vështirë. “
“A të kujtohet gjerdani që më pate huazuar?”
“Epo, po, natyrisht.”
