LIGJET E BIZNESIT
Coco Chanel nuk kishte planifikuar të ndryshonte botën e parfumerisë. Në fakt, në fillim, Chanel No. 5 ishte një dështim.
Por ndonjëherë, mrekullitë lindin nga gabimet dhe guximi.
Si filloi gjithçka?
Ishte viti 1921. Chanel, tashmë një ikonë e modës që kishte sfiduar gjithçka femërore tradicionale me stilin e saj të thjeshtë, por të fuqishëm, donte të krijonte një aromë për gruan moderne: misterioze, elegante dhe ndryshe nga çdo gjë tjetër.
Ajo i besoi këtë mision një parfumieri ruso-francez, Ernest Beaux.
Ai solli disa mostra. Njëra, e etiketuar thjesht “Numri 5”, ishte produkt i një gabimi, asistenti i tij kishte hedhur aksidentalisht shumë aldehid, një përbërës që forcon aromën e jaseminit.
Do të duhej ta shkatërronte parfumin. Por ndodhi e kundërta, aroma mori një thellësi dhe freski që nuk kishte të krahasuar me parfumin e rëndë të kohës.
Coco e zgjodhi pa u menduar gjatë. Instinkti i saj ishte më i mprehtë se çdo test tregu.
Dështimi që po i priste
Por tregu s’ishte gati. I shtrenjtë. I pazakontë. I krijuar nga një stiliste, jo nga një shtëpi tradicionale parfumerie.
Chanel No. 5 mbeti në rafte, i pavërejtur, për muaj me radhë. Ishte thuajse një produkt i harruar.
Manovra e guximshme që ndryshoi historinë
E dëshpëruar, Chanel bëri një lëvizje të paimagjinueshme.
Organizoi një darkë luksoze në Maxim’s, restoranti më i famshëm i Parisit dhe ftoi gratë më me influencë të qytetit.
Para se të vinin të ftuarat, ajo spërkati parfumin kudo, mbi karrige, mbi tavolina, në ajër.
Kur gratë hynë, e ndjenë menjëherë aromën ndryshe, magjepsëse. Pyetën: “Çfarë është kjo erë?”
Coco nuk ua shiti. Ua dha falas.
Një mit lindi…
Brenda ditëve, Chanel No. 5 u bë një “fjalë goje” mes elitës. Jo thjesht për aromën, por për ndjesinë e luksit, përjetimit dhe ekskluzivitetit.
Nga një produkt i refuzuar, Chanel No. 5 u kthye në parfum statusi. Një ikonë.
Dhe me këtë, nisi ndërtimi i një perandorie miliarda-dollarëshe, mbi bazën e një gabimi të pafat dhe një instinkti të jashtëzakonshëm./
