Një studim i ri, i publikuar në revistën Journal of the American Heart Association, ka zbuluar një lidhje të fortë midis stresit në punë dhe rritjes së rrezikut për çrregullim të ritmit të zemrës, të njohur si fibrilacion atrial (AFib). Kjo gjendje është forma më e zakonshme e aritmisë, e cila mund të çojë në goditje në tru, dështim të zemrës, ose komplikacione të tjera kardiovaskulare. Mbi 12 milionë njerëz në SHBA pritet të preken nga AFib deri në vitin 2030.
Studimi është i pari që heton efektet negative të stresorëve psikosocialë në vendin e punës, konkretisht stresin nga puna dhe disbalancën mes përpjekjeve dhe shpërblimeve, mbi zhvillimin e AFib. Këta faktorë janë veçanërisht shqetësues për punonjësit në profesione si menaxherët dhe punonjësit në zyra.
Rezultatet tregojnë se punonjësit që përjetojnë stres të lartë në punë kanë 83% më shumë gjasa të zhvillojnë AFib, ndërsa ata që ndjejnë se përpjekjet e tyre nuk shpërblehen në mënyrë të drejtë kanë 44% më shumë gjasa. Kur të dy këta faktorë janë të pranishëm, rreziku rritet në 97%.
Studimi përfshiu të dhëna nga afro 6,000 punonjës në Kanada gjatë një periudhe 18-vjeçare, ku analizuan ndikimin e stresit të punës dhe pabarazisë në shpërblime mbi rrezikun e zhvillimit të AFib.
Autorët e studimit, duke përfshirë Dr. Xavier Trudel nga Universiteti Laval në Quebec, theksojnë rëndësinë e njohjes dhe adresimit të këtyre stresorëve në mjediset e punës. Ata sugjerojnë se ndërhyrjet në vendin e punës që synojnë uljen e stresit psikosocial mund të jenë një strategji efektive për parandalimin e AFib.
Trudel dhe ekipi studiuan ndikimin e presionit të punës, e cila i referohet një mjedisi pune në të cilin punonjësit përballen me kërkesa të larta pune, të tilla si ngarkesa e madhe dhe afatet e shkurtra, si dhe kontrolli i ulët vendimmarrjeje mbi punën e tyre dhe mënyrën se si detyrat e tyre ekzekutohen.
Një faktor tjetër i vlerësuar në studim ishte çekuilibri përpjekje-shpërblim. Kjo ndodh kur punonjësit investojnë përpjekje dhe energji të konsiderueshme në punën e tyre, por i perceptojnë shpërblimet që marrin në këmbim – të tilla si paga, merita ose siguria e punës – si të pamjaftueshme ose të pabarabarta me performancën e tyre.
Një nga kufizimet e studimit është se të gjithë pjesëmarrësit ishin punonjës në Kanada, çka mund të kufizojë zbatueshmërinë e rezultateve për punonjësit në fusha të tjera apo në vende të tjera. Gjithashtu, të dhënat e mbledhura për stresin në punë bazoheshin në vetë-raportimet e pjesëmarrësve, çka mund të ndikojë në saktësinë e rezultateve.
Këto gjetje theksojnë nevojën që organizatat të ndërmarrin hapa për të krijuar mjedise pune që promovojnë mirëqenien në tërësi dhe ulin rrezikun e sëmundjeve kardiovaskulare.
