Një ekip shkencëtarësh nga Laboratori i Shkencës Mjekësore dhe Kolegji Imperial në Londër ka bërë një zbulim të rëndësishëm në fushën e bioteknologjisë dhe mjekësisë, i cili mund të ketë implikime të gjera për të ardhmen e mjekësisë njerëzore. Siç raporton gazeta The Independent, studiuesit kanë gjetur një mënyrë për të zgjatur jetën e minjve të laboratorit për 25 për qind, duke përdorur një teknikë që përfshin deaktivizimin e një proteine specifike të njohur si interleukin-11 (IL11).
Interleukin-11 është një proteinë që luan një rol të rëndësishëm në rregullimin e përgjigjes imune dhe në proceset inflamatore në trup. IL11 është përfshirë në zhvillimin e disa sëmundjeve kronike dhe metabolike, duke përfshirë kancerin dhe inflamacionin kronik, të cilat janë të zakonshme tek njerëzit në moshë të shtyrë. Aktiviteti i kësaj proteine është lidhur me proceset që shkaktojnë plakjen dhe sëmundjet e lidhura me moshën.
Në këtë studim, shkencëtarët përdorën një grup minjsh laboratorik për të testuar efektet e deaktivizimit të IL11. Ata aplikuan një terapi gjenetike që çaktivizonte këtë proteinë dhe monitoruan minjtë për një periudhë të gjatë kohe për të vlerësuar efektet e trajtimit.
Minjtë që morën terapinë jetuan mesatarisht për 155 javë, krahasuar me minjtë e grupit të kontrollit, të cilët jetuan vetëm për 120 javë. Ky zgjatje e jetës për 25 për qind është një rezultat i jashtëzakonshëm dhe tregon potencialin e madh të kësaj qasjeje në mjekësi.
Rezultatet dhe Përfitimet
Përveç rritjes së jetëgjatësisë, minjtë që morën terapinë treguan edhe përmirësime të rëndësishme në shëndetin e tyre të përgjithshëm. Shkencëtarët vërejtën një reduktim të ndjeshëm të incidencës së kancerit dhe një ulje të konsiderueshme të ndikimit të sëmundjeve të lidhura me inflamacionin kronik dhe metabolizmin jo të rregullt.
Këto rezultate janë veçanërisht të rëndësishme sepse sëmundjet kronike dhe kanceri janë ndër shkaktarët kryesorë të vdekshmërisë te njerëzit e moshuar. Terapia që çaktivizon IL11 mund të ofrojë një mënyrë efektive për të luftuar këto sëmundje dhe për të përmirësuar cilësinë e jetës së njerëzve të moshuar.
Ky zbulim hap rrugë të reja për kërkime të mëtejshme dhe mund të ketë implikime të gjera për trajtimin e sëmundjeve të lidhura me moshën tek njerëzit. Nëse këto rezultate mund të përsëriten në studime klinike te njerëzit, terapia që çaktivizon IL11 mund të bëhet një pjesë thelbësore e strategjive të reja për të zgjatur jetëgjatësinë dhe për të përmirësuar shëndetin e përgjithshëm.
Një aspekt interesant dhe disi humoristik i këtij studimi është fakti që minjtë që jetuan më gjatë u quajtën “gjyshërit supermodelë”. Kjo sepse, për shkak të pamjes së tyre të re dhe të shëndetshme, ata dalloheshin dukshëm nga minjtë e tjerë që nuk kishin marrë terapinë. Kjo tregon jo vetëm përmirësimin e jetëgjatësisë, por edhe cilësinë më të mirë të jetës së minjve të trajtuar.
Studimi i shkencëtarëve të Laboratorit të Shkencës Mjekësore dhe Kolegjit Imperial në Londër është një hap i rëndësishëm përpara në fushën e mjekësisë dhe bioteknologjisë. Zbulimi se deaktivizimi i IL11 mund të zgjatë jetën dhe të përmirësojë shëndetin e përgjithshëm hap perspektiva të reja për trajtimin e sëmundjeve të lidhura me moshën tek njerëzit.
Në të ardhmen, kërkimet e mëtejshme dhe studimet klinike do të jenë thelbësore për të kuptuar plotësisht potencialin e kësaj terapie dhe për të përcaktuar nëse ajo mund të përdoret gjerësisht për të përmirësuar jetëgjatësinë dhe cilësinë e jetës së njerëzve në moshë të shtyrë.
