Nëse i drejtoheni një ushtrimi fizik ose një forme tjetër aktiviteti fizik për të shkarkuar zemërimin ose frustrimin, nuk jeni vetëm. Një aspekt i teorisë së katarsisit thotë se lëshimi i emocioneve negative si zemërimi duke i shprehur fizikisht i kanalizon dhe i liron ato ndjenja.
“Vazhdo, nxirr gjithçka jashtë teje.” Ju gjithashtu mund të mendoni se ndjenjat e zemërimit ose frustrimit mund të përmirësohen në fakt nga një ushtrim fizik. Zemërimi nxit reagimin tuaj të luftë-ose-fluturim(fight-or-flight), i cili rrit nivelet tuaja të kortizolit dhe adrenalinës. (Që, sigurisht, gjithashtu ju bën të ndiheni edhe më të stresuar; më shumë për këtë në një moment.)
Trupi juaj dërgon natyrshëm më shumë gjak në muskujt tuaj, gjë që u jep muskujve tuaj energji shtesë në formën e oksigjenit, dhe bum: Ju ndiheni më të fortë. Në fakt, ju mund të jeni vërtet më të fortë. Një studim i sapo publikuar në Frontiers in Psychology zbuloi se atletët përfunduan një vrapim dy-km më shpejt pasi shikuan një film që i bëri të ndiheshin të zemëruar sesa pas shikimit të një filmi që rezultoi në emocione “neutrale”. Por ja ku është problemi.
Shkarkimi i zemërimit ose frustrimit tuaj nuk funksionon në të vërtetë; në fakt, shkenca thotë se ju mund të bëni gjërat edhe më keq. Një meta-analizë e mbi 150 provave klinike të publikuara në Clinical Psychology Review gjeti se aktivitetet fizike stimuluese – gjithçka nga vrapimi, ngritja e peshave, kërcimi me litar, dhe pilates te goditja e një thesi, thyerja e gjërave, ose ulërima në një jastëk – nuk zvogëluan ndjenjat e zemërimit. Sa më “agresiv” të jetë aktiviteti, aq më i mundshëm është reagimi i luftë-ose-fluturim, rritja e kortizolit që pason, aq më shumë ndiheni të stresuar … ju e kuptoni thelbin.
Në lajme të tjera të këqija, aktivitetet që përfshijnë një rritje të zemërimit më shumë se forca fizike – mendoni vrapimin kundrejt ngritjes së peshave – mund t’ju lënë të ndiheni më të zemëruar, jo më pak. Shumicën e kohës, e gjithë ajo “shkarkoje zemërimin tënd” thjesht nuk funksionon. e zemërimin tënd” thjesht nuk funksionon.
Çfarë funksionon?
Kryesisht, ajo që studiuesit e quajnë aktivitete “qetësuese”. Meditim. Ndërgjegjësim. Relaksim. Yoga. Nëse po pyesni, meditimi është fituesi për reduktimin e zemërimit dhe inatosjes. Nëse një aktivitet nuk është i mundur, provoni një riformulim mendor.
Një studim i publikuar në Journal of Experimental Psychology gjeti se kur njerëzit e shohin reagimin e tyre ndaj stresit si të dobishëm – se reagimi natyror i trupit të tyre ndaj stresit, si rritja e ritmit të zemrës dhe frymëmarrjes, sinjalizonte ngjitjen e trupit të tyre ndaj sfidës – ata nuk kanë vazokonstriksion. Presioni i tyre i gjakut nuk rritet. Në fakt, profilët e tyre fiziologjikë dukeshin si ato që ndodhin në “momentet e gëzimit dhe guximit.” Të menduarit ndryshe për stresin, dhe të parit e stresit si një gjë të mirë, mund të ndryshojë mënyrën se si trupi juaj reagon.
Nëse dikush ju bën të zemëruar, riformuloni ndjenjën. Shihni atë si një arsye për të bërë një ndryshim: ndoshta në marrëdhënie, por më shumë gjasa në mënyrën se si do ta trajtoni një situatë të ngjashme herën tjetër. Ose në rëndësinë që do t’i jepni një rezultati të dëshiruar. Ose në pritshmëritë tuaja të përgjithshme.
Emocionet negative mund të jenë thjesht emocione, por emocionet negative gjithashtu duhet të shërbejnë si një shenjë se diçka në jetën tuaj duhet të ndryshojë.
Fokusohuni në atë që do të bëni për ta përmirësuar situatën, jo në atë se si ndiheni për situatën vetë, dhe përgjigjja juaj biologjike dhe neurologjike ndaj stresit do të zvogëlohet shpejt. E pranuar, “shkarkimi i saj” mund, në varësi të aktivitetit, ndonjëherë të ndihmojë. Por të punosh për të përmirësuar një situatë të keqe pothuajse gjithmonë do të ndihmojë.
