Para kryengritjes së talebanëve në Afganistan, jeta për homoseksualin Abdul, emri i të cilit është ndryshuar, ishte tashmë e rrezikshme.
Nëse ai do t’i kishte folur për seksualitetin e tij personit të gabuar atëherë, Abdul mund të ishte arrestuar dhe dërguar në gjykatë sipas ligjeve afgane.
Por meqenëse talebanët morën kontrollin e qyteteve të mëdha në Afganistan javën e kaluar, Abdul i tha Radio 1 Newsbeat se seksualiteti i tij do të zbulohej dhe tani ai do të “vritej në vend”, sipas BBC.
Talibanët janë një grup ushtarak që kanë marrë kontrollin e vendit dhe janë të njohur për zbatimin e idealeve ekstreme islamike.
Sipas interpretimit të ligjit të Sheriatit nga talebanët, homoseksualizmi është rreptësisht i ndaluar dhe dënohet me vdekje.
Herën e fundit që ata ishin në pushtet në Afganistan, midis fundit të viteve 90 dhe 2001, 21-vjeçari Abdul nuk kishte lindur.
“Kishte jetë në këtë qytet”
Këtë javë, Abdul supozohej të ishte duke dhënë provimet e fundit universitare, duke shkuar për drekë me miqtë dhe duke vizituar të dashurin e tij, të cilin e takoi në një pishinë tre vjet më parë.
Në vend të kësaj, ai është ulur në shtëpinë e tij për ditën e katërt me radhë. Aktualisht ka ushtarë talebanë jashtë derës së tij të përparme.
“Edhe kur shoh talibanët nga dritaret ndjehem vërtet i frikësuar. Trupi im fillon të dridhet kur i shikoj ata”, thotë ai.
“Civilët po vriten. Unë nuk mendoj se do të flas ndonjëherë para tyre”, tha Abdul.
“Si një person homoseksual në Afganistan, ju nuk mund ta zbuloni veten, as për familjen ose miqtë tuaj. Nëse i zbulohem familjes time, ndoshta ata do të më rrahin, ndoshta do të më vrasin”, tha ai.
Edhe pse ai ishte duke e fshehur seksualitetin e tij, Abdul kishte shijuar jetën e tij në qendrën e qytetit të vendit.
“Studimet e mia po shkonin në mënyrë perfekte. Kishte jetë në qytet, kishte turma në qytet.”
Brenda një jave, Abdul ndjen se e ka parë jetën e tij të zhduket nga para tij.
“Nuk ka të ardhme për ne”, thotë ai.
“Unë nuk mendoj se do të vazhdoj shkollimin tim. Miqtë e mi, kam humbur kontaktin me ta. Nuk e di nëse ata janë mirë. Partneri im, ai ka ngecur në një qytet tjetër me familjen e tij. Unë nuk mund të shkoj atje, ai nuk mund të vijë këtu. Ata do të vrasin njerëzit LGBT në vend”, tha ai.
Babai i tij, i cili punonte për qeverinë, është fshehur nga frika e talebanëve.
Shumica e grave që Abdul e di se nuk do të largohen nga shtëpia me frikën e jetës së tyre. Disa po marrin rrezikun, por vetëm kur shoqërohen jashtë nga një burrë.
Gjatë javës së kaluar, mendja e Abdul ka shkuar në vendet më të errëta.
“Unë jam nën një depresion të rëndë. Unë nuk dua të jetoj këtë lloj jete. Dua një të ardhme që mund të jetoj lirshëm dhe të mos tregohet nga njerëzit që thonë se nuk mund të jesh homoseksual këtu”, tha Abdul.
Abdul nuk shpreson për premtimet e talebanëve.
“Edhe nëse talebanët pranojnë një grua në qeveri, në shkollë, ata kurrë nuk do të pranojnë homoseksualë ose persona LGBT. Ata do t’i vrasin të gjithë në vend.”
Duke folur për pamjet e afganëve të kapur pas avionëve që largohen nga vendi, Abdul thotë: “Ata nuk janë të çmendur”.
“Ata kanë biznese këtu. Ata kanë punë këtu. Ata kishin një jetë të mirë. Por ata nuk janë të çmendur që po marrin aeroplanin nga gomat, ata thjesht po vdesin, e dinë që nuk janë të sigurt“, tha ai.
“Unë kam të drejtë të jetoj lirshëm”
Abdul thotë se ai “po pret të gjejë një mënyrë për të dalë nga vendi”.
Ka disa organizata bamirësie dhe fushata që përpiqen të ndihmojnë afganët si Abdul.
Abdul thotë se ka dëgjuar se Britania e Madhe po planifikon të marrë 20,000 emigrantë nga vendi i tij, por ai thotë se askush nuk di si të aplikojë ose regjistrohet vetë.
Bamirësia britanike Stonewall i ka bërë thirrje qeverisë së Mbretërisë së Bashkuar që të fillojë “të ndihmojë refugjatët LGBTQ+ afganë për të mbijetuar”.
“Unë thjesht dua të them, nëse dikush po dëgjon mesazhin tim, si i ri, unë kam të drejtë të jetoj i lirë dhe i sigurt”, thotë Abdul,shkruan tch.
“Unë jam 21 vjeç. Gjithë jetën time, e kalova në luftë, në shpërthimin e bombave, humbjen e miqve, humbjen e të afërmve.”