LIGJET E BIZNESIT
Shqiptarët duhet të punojnë 5 orë e 22 minuta për të paguar faturën më të lirë mujore të internetit me brez të gjerë, sipas një harte të publikuar nga ofruesi global Surfshark.
Periudha që duhet të punojnë është e dyta më e gjatë në Europë, pas Malit të Zi, me 7 orë e 4 minuta dhe më e lartë sesa mesatarja globale prej 3 orë e 48 minuta dhe ajo e Europës prej 2 orë e 15 minuta.
Në Maqedoninë e Veriut duhet të punohet 4 orë e 13 minuta, në Serbi 4 orë e 3 minuta dhe në Bosnjë 3 orë e 7 minuta. Të dhënat për Kosovën mungojnë.
Edhe për internetin në celular, Shqipëria renditet sërish e dyta në Europë, pas Greqisë, me 26 minuta punë, përkundrejt 43 minuta në Greqi. Shqiptarëve iu duhet të punojnë më shumë se maqedonasit (12 minuta), malazezët (3 minuta), serbët (5 minuta). Ndërsa italianëve iu duhet të punojnë vetëm 37 sekonda.
Sipas Indeksit të Cilësisë së jetës Dixhitale, nigerianëve do t’iu duhet të punojnë mesatarisht 33 orë në mënyrë që të jenë në gjendje të përballojnë kontratën më të lirë mujore me bandë të gjerë në vend. Kjo pavarësisht faktit se Nigeria ka shpejtësinë e tretë më të keqe dhe internetin e pestë më pak të besueshëm në studimin që u krye në 85 vende të botës.
Shumë vende në Amerikën Latine kanë të njëjtin problem. Filipinet janë më pak të përballueshme në Azi, pasi kërkojnë më shumë se shtatë orë punë me pagë mesatare për të siguruar një muaj internet me bandë të gjerë, pavarësisht nga cilësia e dobët e tij.
Sidoqoftë, kontinenti aziatik është shtëpia e disa planeve të lira të internetit. Një muaj internet kushton më pak se paga mesatare për orë në Japoni, Kinë dhe Nepal dhe vetëm pak mbi të në Indonezi dhe Singapor. Kjo e fundit është gjithashtu shtëpia e lidhjes më të shpejtë me bandë të gjerë në studim, si dhe më e besueshmja.
Lidhje shumë të përshtatshme dhe të besueshme të internetit mund të gjenden gjithashtu në Kanada, Izrael dhe shumë vende të Evropës. Disa shtete të Europës Lindore dhe Irani ofrojnë mundësi të përballueshme dhe stabilitet të madh, por nuk renditen lart sa i përket e shpejtësisë. Mali i Zi renditet si vendi me internetin më pak të përballueshëm në Evropë, me një çmim ekuivalent të shtatë orëve të punës.
Ndërsa çmimet e larta për shërbime të dobëta duken kontradiktore në dukje, çekuilibri mund të shpjegohet me infrastrukturë të dobët dhe shkallë më të ulët të depërtimit të internetit në disa vende, duke u përkthyer në një kosto më të lartë për një produkt që nuk është maturuar ende plotësisht.
Sipas raportit, çështja e kostove të internetit ngre një pikëpyetje tjetër për familjet sepse, në një mesatare globale, individët duhet të punojnë tre orë dhe 48 minuta në muaj për të paguar edhe për paketën më të lirë me bandë të gjerë. Sidoqoftë, kjo kohëzgjatje ndryshon në varësi të vendndodhjes. Në Nigeri, është gati 34 orë; në Honduras, 10 orë; në SHBA, 52 minuta; dhe në Kanada, 7 minuta.
Ndërsa vendet skandinave renditen lart për sa i përket cilësisë së përgjithshme dixhitale të jetës, ato kanë një kosto më të lartë të sigurimit të internetit të brezit të gjerë se vendet e tjera të pasura me ekonomi. Për shembull, në Suedi, është 1 orë e 46 minuta; në Danimarkë, 1 orë e 51 minuta; dhe Norvegjia, 1 orë e 53 minuta.
Ekziston gjithashtu një diferencë e konsiderueshme midis përballueshmërisë së internetit me bandë të gjerë dhe asaj në celular. Globalisht, interneti në celular është gati 23 herë më i përballueshëm sesa brezi i gjerë. Koha mesatare e punës për të përballuar 1GB internet më të lirin në celular është rreth 10 minuta.
Sidoqoftë, kjo kohëzgjatje ndryshon nga vendndodhja: në Izrael, është 17 sekonda; në Azerbajxhan 19 sekonda; në Poloni, 24 sekonda, dhe në Greqi, është 43 minuta; në Panama, është 44 minuta; dhe në Honduras, 1 orë e 3 minuta.
Revista Monitor
