Pse ka kaq shumë ilaçe për të vrarë bakteret, por pak për të trajtuar viruset?

• Që nga përfundimi i Luftës së Dytë Botërore, antibiotikët kanë trajtuar me sukses një gamë të gjerë të infeksioneve bakteriale.
• Por antibiotikët nuk funksionojnë kundër viruseve. Antiviralët përdoren kundër viruseve, të cilët janë shumë më të vështirë për tu zhvilluar.
• Sfida kryesore është se viruset përdorin qelizat tona për tu shumëfishuar.

Por antibiotikët nuk funksionojnë kundër viruseve, ndërsa antiviralët po. Që nga shpërthimi i pandemisë së koronavirusit, studiuesit dhe kompanitë e ilaçeve kanë luftuar për të gjetur një antiviral që mund të trajtojë SARS-CoV-2, virusin që shkakton COVID-19.

Pse ka kaq pak antiviralë? Përgjigja varet nga biologjia, dhe veçanërisht tek fakti që viruset përdorin qelizat tona për tu shumuar. Kjo e bën të vështirë për të vrarë virusin pa vrarë qelizat tona në proces. Dallimi midis qelizave bakteriale dhe njerëzore është ajo cka e bën të mundur krijimin e antibiotikëve. Bakteret janë forma të vetë-përmbajtjes së jetës që mund të jetojnë në mënyrë të pavarur pa një organizëm pritës. Ato janë të ngjashme me qelizat tona, por gjithashtu kanë shumë karakteristika që nuk gjenden tek njerëzit.
Për shembull, penicilina është efektive sepse ndërhyn në ndërtimin e murit të qelizës bakteriale. Muret e qelizave janë bërë nga një polimer i quajtur peptidoglikan. Qelizat njerëzore nuk kanë një mur qelizor ose ndonjë peptidoglikan. Pra, antibiotikët që parandalojnë bakteret po të bëjnë peptidoglikan mund të frenojnë bakteret pa dëmtuar njeriun që merr ilaçin. Ky parim njihet si toksiciteti selektiv.

Viruset përdorin qelizat tona për tu shumuar

Në dallim nga bakteret, viruset nuk mund të përsëriten në mënyrë të pavarur jashtë qelizës pritëse. Ekziston një debat nëse ata janë vërtet organizma të gjallë. Vrasja e viruseve është e lehtë. Mbajtja e qelizave pritëse gjallë është pjesa e vështirë.

Një ndërlikim tjetër është se viruset ndryshojnë nga njëri-tjetri shumë më tepër sesa bakteret. Bakteret të gjitha kanë gjenoma të ADN-së me dy fije dhe përsëriten në mënyrë të pavarur duke u rritur më të mëdhaja dhe më pas duke u ndarë në dy, të ngjashme me qelizat njerëzore.

Duhet të gjejmë se çfarë e bën SARS-CoV-2 kaqë unik. Një vaksinë për COVID-19 mund të jetë e vështirë për t’u krijuar.
Testimi i antiviraleve për të gjetur një që mund ta trajtojë në mënyrë efektive COVID-19 mbetet një qëllim i rëndësishëm.
Shumë varet nga njohja e ndërlikimeve të virusit SARS-CoV-2 dhe ndërveprimet e tij me qelizat njerëzore.
Nëse studiuesit mund të identifikojnë elemente unike në mënyrën se si mbijeton dhe përsëritet, ne mund të shfrytëzojmë këto pika dobësie dhe të bëjmë një trajtim antiviral efektiv.   World Economic Forum / bota.al