Nga Auron Tare, studiues
Ne nje epoke te Inteligjences Artificiale, Ministres “Diella” Sateliteve ne qiell dhe telefonave intelligente ne xhep, Ministria e Turizmit me nje zell te habitshem nderton stacione informacioni turistike te cillât qartesisht kane mungese te theksuar arsyeje.
Këto stacione, të ndërtuara gjatë dy viteve të fundit me një fond prej rreth 2 milionë eurosh te marra nga Banka Botërore, janë shpërndarë përgjatë jugut të vendit. Por në vend që të ofrojnë informacion për turistët, ato janë ca kioska te trishtuara, bosh, të ndryshkura të braktisura dhe pa asnje funksionim real. Ne vere sherbejne vetem per te strehuar ata pak gomeret nga vapa perveluese ndersa tani ne vjeshte duken edhe me te trishtuar nga braktisja e tyre.
Cdokush qe ben udhëtimin përgjatë segmentit Gryka e Këlcyrës – Bënjë, mund t’i shohësh me sytë e tyre këto “qendra” të braktisura: një në dalje të urës së Këlcyrës, një në qendër të Përmetit, një në Petran, një tjetër në Bënjë, dhe një “super qendër informuese” ne ndertim (me restorante) pranë Gurit të Qytetit, kjo një zonë e mbrojtur.
Për ironi në të gjitha jo vetëm nuk ka asnjë lloj shërbimi por nuk ka asnjë vizitor që ndalet të marrë “informacion” të pregatitur nga Ministria Jonë e Turizmit.
Askush nuk di të shpjegojë pse u ndërtuan, kujt i shërbejnë, dhe çfarë “informacioni” ofrojnë këto stacione. Edhe pas pyetjeve të drejtuara Ministrisë së Turizmit dhe zyrës së Bankës Botërore, asnjë përgjigje.
Në një kohë kur çdo udhëtar ka në xhep një telefon dixhitale dhe plot aplikacione turistike, lind pyetja:
përse ende ndërtojmë kioska të shekullit të kaluar përgjatë Lumit të Vjosës apo edhe me tej?
Ndoshta dikush më i lexuar mund ta shpjegojë këtë mister pasi askush si nga Banka Botërore që ka hedhur parate ( tonat sigurisht) si nga Ministria që i ka ndërtuar nuk përgjigjet njeri.











