Jeta është një garë për të marrë gjithçka – por çfarë po merr vërtet?

Të gjithë vrapojnë për të marrë diçka. Disa duan sukses, të tjerë duan dashuri, disa kërkojnë lumturi, ndërsa të tjerët… vetëm përpiqen të mbijetojnë. Dhe kështu nis gjithçka:

Merr një mik. Merr arsim. Merr një diplomë. Merr një punë.
Të thanë se ky ishte çelësi i suksesit. Po a ke marrë diçka më shumë se lodhje e stres?

Merr një bankë. Merr një kredi. Merr një borxh.
Të kishin thënë se llogaria bankare është një shenjë pjekurie. Por të harruan të të thonë se do bëhesh skllav i kësteve mujore.

Merr një ndryshim në pamje. Një prerje flokësh, një manikyr, një korrigjim hunde.
Por a ke marrë ndonjëherë një pasqyrë për të parë veten përtej reflektimit sipërfaqësor?

Merr një partner. Një dasmë. Merr një faturë për të paguar.
Dhe nëse e gjitha dështon? Merr një avokat. Merr një divorc. Merr një faturë edhe më të madhe.

Merr një fëmijë. Merr gëzim. Merr net pa gjumë.
Më pas merr një edukatore, një dado, një terapist për stresin tënd, një psikolog për adoleshentin tënd, dhe një kredinë e radhës për universitetin e tij.

Merr një mësim. Një leksion për jetën.
Dhe nëse nuk e kupton dot, merr edhe një tjetër. Jeta nuk është vetëm çfarë merr, por edhe çfarë humbet duke marrë.

Merr një pushim. Merr një frymëmarrje.
Sepse në fund, nuk është garë. Nuk është listë gjërash për t’u marrë. Nuk është një betejë pa fund për të arritur diçka që ndoshta as nuk e do vërtet.

Pra, para se të marrësh gjithçka që të thonë se duhet të marrësh… merr veten në pyetje./ nyp