LIGJET E BIZNESIT
Ai është i gjatë më shumë se 1.8 metra dhe pi duhan, por i riu që qëndron me një grup miqsh në një cep të rrugës së Hasit, një qytet i vogël i strehuar në malet e Shqipërisë veriore, është vetëm 13 vjeç.
Kur ai nxjerr paketën e tij të cigares për të më ofruar një, zëri i tij e bën të qartë se është ende fëmijë.
Pavarësisht moshës së tij, si shumë të rinj që kanë një jetë jo shumë të mirë, ai është i vendosur të ikë sa më shpejt nga Shqipëria.
“Do të shkoj në Angli me gomone muajin tjetër”, deklaron ai me një anglishte gati perfekte, me vetëm një gjurmë të lehtë të theksit shqiptar.
Gjashtë nga miqtë e mi nga shkolla janë nisur për në vendin tuaj këtë verë.
“Që tani më ka marrë malli”, shprehet i riu.
Ai më thotë se quhet Gjergji, por ndërsa unë nxjerr fletoren dhe e shkruaj, gjërat fillojnë të mos shkojnë mirë.
Duke më rrëmbyer me dhunë bllokun, 13-vjeçari më kërkon stilolapsin dhe shkarravit mbi emrin.
“Zhduku”, bërtet ai, ndërsa shokët e tij më rrethojnë duke bërtitur në unison: “Go, London, London”.
Është e qartë se ata nuk janë shumë të dhënë pas të huajve, madje edhe nga Britania.
“Më shumë djem adoleshentë udhëtojnë drejt Anglisë me varkë nga ky qytet i varfër dhe me gropa, tre orë me makinë nga kryeqyteti, sesa nga kudo tjetër në Shqipëri”, thotë kryebashkiaku i saj, 52-vjeçari Liman Morina.
Është një fenomen që është e pamundur të mos vihet re. Jo vetëm që historitë e tyre janë në të gjithë rrjetet sociale, por lajmet e televizioneve shqiptare shfaqin pamjet e të rinjve që mbërrijnë në Dover vazhdimisht.
Dhe shumë janë fytyra të njohura për z. Morina. Në mesin e emigrantëve, ai vëren rregullisht fëmijë që vetëm disa javë më parë jetonin me familjet e tyre në Has – tani e quajtur “Londra e Vogël”.
I ulur në zyrën e bashkisë së tij, me flamurin e tij shqiptar – një shqiponjë dykrenare në një sfond të kuq, ai tingëllon pothuajse i dëshpëruar.
“Qyteti ynë po zbrazet. Ne po humbasim fëmijët tanë, gjakun tonë të jetës, ndërsa ata largohen. Këtë verë, djemtë 15 vjeç apo edhe më të vegjël janë zhdukur sepse kalimet me varka tani janë të lira. Prindërit i lënë të shkojnë. Ata mendojnë se do të jetë një jetë më e mirë në vendin tuaj për fëmijën e tyre. Është një vendim ekonomik,” thotë ai.
Capture
Eksodi i të rinjve të Shqipërisë është në qendër të vëmendjes sepse një dosje ushtarake e zbuluar në The Mail fundjavën e kaluar tregohej se pothuajse katër në çdo dhjetë emigrantë në anijet e trafikantëve nga Franca në Angli gjatë një periudhe të fundit prej gjashtë javësh vijnë nga ky vend i vogël ballkanik. .
Kryetari i bashkisë, një ish-mësues shkolle, ka katër vëllezër që jetojnë në Leicester, por lutet që tre fëmijët e tij, dy vajza dhe një djalë nga dhjetë deri në 20 vjeç, të mos largohen nga Hasi.
Megjithatë, ai pranon se qyteti i tij ‘ndihet pjesë e Londrës’ sepse pothuajse çdo familje ka një të afërm të ngushtë që jeton në kryeqytetin anglez ose në një qytet tjetër të madh në Mbretërinë e Bashkuar.
Në javët që nga 24 qershori, kur shkollat e mesme të Hasit u mbyllën për verë, zyrtarët e arsimit këtu thonë se më shumë se 60 djem adoleshentë janë larguar.
Një zyrtar zbulon se në fund të sezonit veror, 19-vjeçarët që kishin lënë shkollën i thanë lamtumirën mësuesve të tyre me fjalët “Shihemi në Londër”, në vend të fjalës më normale “Shihemi përreth”.
“Anglishtja tani është lënda e preferuar në çdo shkollë të mesme. Nxënësit adoleshentë madje i thonë “Thank you, sir” mësuesit kur mbaron mësimi. Ata nuk humbasin kurrë një orë mësimi. Ata e dinë se anglishtja është e rëndësishme sepse kanë nevojë për gjuhën për të mësuar në vendin tuaj”, tha ai.
Kur fillon sezoni i vjeshtës pas disa javësh, shkollat nuk e kuptojnë se sa nxënës do të mungojnë në tavolinat e tyre.
