Të nisësh një histori me kolegun tënd të tavolinës është diçka klasike. Dhe ndryshe nga sa mendojnë kompanitë (të cilat shpesh i ndalojnë nga frika se punonjësit mund të kenë një rënie të produktivitetit), në disa raste ato kanë edhe një anë pozitive.
“66% e të intervistuarve nga sondazhi Ashley Madison, platforma online dedikuar atyre që kërkojnë lidhje jashtëmartesore, e konsiderojnë këtë lloj marrëdhënieje në vendin e punës si pozitive apo edhe shumë pozitive – shpjegoi seksologia Marinella Cozzolino. Të kesh një lidhje me një koleg është një arsye për argëtim dhe entuziazëm.
Të mirat e një marrëdhënieje në vendin e punës
Sipas sondazhit, 32% e të anketuarve e përjetojnë aventurën në vendin e punës si një frymëmarrje të freskët, diçka të re dhe emocionuese, ndërsa 21% e konsiderojnë atë një kundërhelm për t’i shpëtuar mërzisë dhe pakënaqësisë. Marrëdhënia me një koleg mund të shërbejë për të ndryshuar këndvështrimin dhe për të ndryshuar dinamikën e zakonshme. “Një marrëdhënie e re (të mos mendojmë vetëm për tradhtinë) është diçka që krijon gjithmonë një entuziazëm të caktuar. Në këtë rast ajo kthehet në dëshirën për të shkuar në zyrë, e cila zakonisht është një vend padyshim jo shumë erotik dhe aspak emocionues – shpjegon eksperti. “Ju kënaqeni duke imagjinuar justifikimet për të kaluar pushimin e kafesë ose drekën së bashku”. Të dhënat e performancës janë gjithashtu shumë interesante: shumica e të anketuarve, 55% thanë se fillimi i një historie në vendin e punës nuk ndikoi në performancën e tyre, madje 20% gjetën një rritje të produktivitetit.
Cilat janë rreziqet e një marrëdhënieje në vendin e punës
Të këqijat mund të vijnë kur historia përfundon. Si çdo ndarje, mund të ketë trishtim, por ndonjëherë edhe pakënaqësi. Tani le të imagjinojmë se kemi para syve personin me të cilin u ndamë, ndoshta të ulur në tryezën pranë nesh. “Kur përfundon entuziazmi, duhet të mësosh të menaxhosh zemërimin dhe të gjesh një ekuilibër të ri në zyrë. Gjithashtu duhet të kesh parasysh që tjetri mund të rijetojë gjithçka që ka jetuar me ne, me një person tjetër dhe kjo padyshim mund të jetë e dhimbshme”. Një kundërvënie tjetër ka të bëjë me qëllimet, nëse njëri nga të dy i jep më shumë rëndësi historisë se tjetri që e ka kuptuar atë si një moment të lirë, pa asnjë perspektivë të ardhshme. “Nëse ka pritshmëri shumë të larta, që tejkalojnë sensin e biznesit, mund të lindin probleme të llojeve të ndryshme dhe historia mund të kthehet nga një evazion i thjeshtë në një obsesion që mund të ndikojë në performancën e punës”.
Kush ka frikë të bjerë në dashuri në vendin e punës
Shumë njerëz, veçanërisht gratë, shpesh kundërshtojnë parimisht fillimin e një marrëdhënieje me një koleg. “Kjo varet nga shkalla e vlerave të tij. Megjithatë shpesh nuk është një problem moral, por ka frikë nga humbja e punës, frika nga të qenit i njohur. Në mënyrë paradoksale sot, pavarësisht se gjithçka është shumë e përbashkët, vë re një kthim të fuqishëm në mbrojtjen e privatësisë”. Më pas, gratë shpesh e gjejnë veten të frikësuara për reputacionin e tyre, për shkak të trashëgimisë patriarkale që nëse një grua është në një marrëdhënie me një koleg ose një epror, kjo është vetëm sepse ajo kërkon përfitime personale. “Burrat kanë frikë se mos zbulohen nga partneret apo bashkëshortet e tyre, ndërsa femrat, për shkak të këtij lloj mentaliteti, i frikësohen reputacionit të keq dhe shpesh përmbahen”.
Nëse flirti kthehet në diçka më shumë
Po sikur romanca në punë të kthehet në një marrëdhënie të qëndrueshme? Po sikur flirti i lindur për të lehtësuar 8 orët e punës të rezultojë diçka më shumë? “Unë e kundërshtoj me forcë këtë – paralajmëron eksperti – sepse është thelbësore të mbani gjithmonë një dritare të hapur për veten tuaj. Ju duhet të jeni në gjendje të shijoni një koleg që ju shikon pa u shqetësuar se partneri është në dhomën tjetër”. Prandaj është gjithmonë e dëshirueshme të kesh një hapësirë personale. “Sigurisht mund të ndodhë dhe në këto raste këshilla është ta jetosh në mënyrë të thjeshtë, duke pasur kujdes jo vetëm të përpiqesh të ruash hapësirën tënde, por edhe të mos flasësh gjithmonë dhe vetëm për punën, por edhe për çështje personale”.
Burimi: Revista Psikologjia