Në Kinë, shifrat e personave të ekzekutuar me vendim shtetëror cilësohen si sekrete. Në total, përllogaritje nga palë të treta dhe të pavarura mendojnë se flitet për mijëra ekzekutime çdo vit, edhe pse në rënie. Ndërkohë, që në fillim të shekullit dënimet kapitale shkonin deri në 12 mijë në çdo vit, në vitet e fundit mendohet se kjo shifër është mbi 2 mijë.
Një shifër e lartë, edhe për një vend që ka kaluar 1.4 miliard banorët, dhe që tregon më së miri se përtej ambicieve të një superfuqie globale në terma ekonomike, regjimi i Pekinit mbetet një diktaturë. Shumë pak dihet për të dënuarit, shpesh herë as emri, ose arsyeja dhe provat që sollën atë dënim.
Por prej disa javësh, diçka prej tyre është tashmë e qartë, edhe pse ende jo e reklamuar në popullsi. Bëhet fjalë për çmimin e organeve të tyre, pasi dënimi me vdekje është zbatuar.
Edhe pse zyrtarisht përdorimi i organeve nga të dënuarit me vdekje është pezulluar nga viti 2015, sipas organizatave të ndryshme, si amerikania DAFOH (Doctors Against Forced Organ Harvesting) që ka hedhur një raport me 560 faqe mbi këto praktika, ajo është rikthyer tanimë në rutinë, në tentativën zyrtare për të shmangur trafikun e zi të organeve.
Mëlçia është organi më i kushtueshëm, me vlerë gati 40 mijë euro. Për një mushkri duhen rreth 12 mijë euro, për zemrën rreth 15 mijë, e kështu me radhë, në një listë tejet makabër.
Në Kinë, shifrat e personave të ekzekutuar me vendim shtetëror cilësohen si sekrete. Në total, përllogaritje nga palë të treta dhe të pavarura mendojnë se flitet për mijëra ekzekutime çdo vit, edhe pse në rënie. Ndërkohë, që në fillim të shekullit dënimet kapitale shkonin deri në 12 mijë në çdo vit, në vitet e fundit mendohet se kjo shifër është mbi 2 mijë.
Një shifër e lartë, edhe për një vend që ka kaluar 1.4 miliard banorët, dhe që tregon më së miri se përtej ambicieve të një superfuqie globale në terma ekonomike, regjimi i Pekinit mbetet një diktaturë. Shumë pak dihet për të dënuarit, shpesh herë as emri, ose arsyeja dhe provat që sollën atë dënim.
Por prej disa javësh, diçka prej tyre është tashmë e qartë, edhe pse ende jo e reklamuar në popullsi. Bëhet fjalë për çmimin e organeve të tyre, pasi dënimi me vdekje është zbatuar.
Edhe pse zyrtarisht përdorimi i organeve nga të dënuarit me vdekje është pezulluar nga viti 2015, sipas organizatave të ndryshme, si amerikania DAFOH (Doctors Against Forced Organ Harvesting) që ka hedhur një raport me 560 faqe mbi këto praktika, ajo është rikthyer tanimë në rutinë, në tentativën zyrtare për të shmangur trafikun e zi të organeve.
Mëlçia është organi më i kushtueshëm, me vlerë gati 40 mijë euro. Për një mushkri duhen rreth 12 mijë euro, për zemrën rreth 15 mijë, e kështu me radhë, në një listë tejet makabër.
Në Kinë, shifrat e personave të ekzekutuar me vendim shtetëror cilësohen si sekrete. Në total, përllogaritje nga palë të treta dhe të pavarura mendojnë se flitet për mijëra ekzekutime çdo vit, edhe pse në rënie. Ndërkohë, që në fillim të shekullit dënimet kapitale shkonin deri në 12 mijë në çdo vit, në vitet e fundit mendohet se kjo shifër është mbi 2 mijë.
Një shifër e lartë, edhe për një vend që ka kaluar 1.4 miliard banorët, dhe që tregon më së miri se përtej ambicieve të një superfuqie globale në terma ekonomike, regjimi i Pekinit mbetet një diktaturë. Shumë pak dihet për të dënuarit, shpesh herë as emri, ose arsyeja dhe provat që sollën atë dënim.
Por prej disa javësh, diçka prej tyre është tashmë e qartë, edhe pse ende jo e reklamuar në popullsi. Bëhet fjalë për çmimin e organeve të tyre, pasi dënimi me vdekje është zbatuar.
Edhe pse zyrtarisht përdorimi i organeve nga të dënuarit me vdekje është pezulluar nga viti 2015, sipas organizatave të ndryshme, si amerikania DAFOH (Doctors Against Forced Organ Harvesting) që ka hedhur një raport me 560 faqe mbi këto praktika, ajo është rikthyer tanimë në rutinë, në tentativën zyrtare për të shmangur trafikun e zi të organeve.
Mëlçia është organi më i kushtueshëm, me vlerë gati 40 mijë euro. Për një mushkri duhen rreth 12 mijë euro, për zemrën rreth 15 mijë, e kështu me radhë, në një listë tejet makabër.
Në Kinë, shifrat e personave të ekzekutuar me vendim shtetëror cilësohen si sekrete. Në total, përllogaritje nga palë të treta dhe të pavarura mendojnë se flitet për mijëra ekzekutime çdo vit, edhe pse në rënie. Ndërkohë, që në fillim të shekullit dënimet kapitale shkonin deri në 12 mijë në çdo vit, në vitet e fundit mendohet se kjo shifër është mbi 2 mijë.
Një shifër e lartë, edhe për një vend që ka kaluar 1.4 miliard banorët, dhe që tregon më së miri se përtej ambicieve të një superfuqie globale në terma ekonomike, regjimi i Pekinit mbetet një diktaturë. Shumë pak dihet për të dënuarit, shpesh herë as emri, ose arsyeja dhe provat që sollën atë dënim.
Por prej disa javësh, diçka prej tyre është tashmë e qartë, edhe pse ende jo e reklamuar në popullsi. Bëhet fjalë për çmimin e organeve të tyre, pasi dënimi me vdekje është zbatuar.
Edhe pse zyrtarisht përdorimi i organeve nga të dënuarit me vdekje është pezulluar nga viti 2015, sipas organizatave të ndryshme, si amerikania DAFOH (Doctors Against Forced Organ Harvesting) që ka hedhur një raport me 560 faqe mbi këto praktika, ajo është rikthyer tanimë në rutinë, në tentativën zyrtare për të shmangur trafikun e zi të organeve.
Mëlçia është organi më i kushtueshëm, me vlerë gati 40 mijë euro. Për një mushkri duhen rreth 12 mijë euro, për zemrën rreth 15 mijë, e kështu me radhë, në një listë tejet makabër.
Në Kinë, shifrat e personave të ekzekutuar me vendim shtetëror cilësohen si sekrete. Në total, përllogaritje nga palë të treta dhe të pavarura mendojnë se flitet për mijëra ekzekutime çdo vit, edhe pse në rënie. Ndërkohë, që në fillim të shekullit dënimet kapitale shkonin deri në 12 mijë në çdo vit, në vitet e fundit mendohet se kjo shifër është mbi 2 mijë.
Një shifër e lartë, edhe për një vend që ka kaluar 1.4 miliard banorët, dhe që tregon më së miri se përtej ambicieve të një superfuqie globale në terma ekonomike, regjimi i Pekinit mbetet një diktaturë. Shumë pak dihet për të dënuarit, shpesh herë as emri, ose arsyeja dhe provat që sollën atë dënim.
Por prej disa javësh, diçka prej tyre është tashmë e qartë, edhe pse ende jo e reklamuar në popullsi. Bëhet fjalë për çmimin e organeve të tyre, pasi dënimi me vdekje është zbatuar.
Edhe pse zyrtarisht përdorimi i organeve nga të dënuarit me vdekje është pezulluar nga viti 2015, sipas organizatave të ndryshme, si amerikania DAFOH (Doctors Against Forced Organ Harvesting) që ka hedhur një raport me 560 faqe mbi këto praktika, ajo është rikthyer tanimë në rutinë, në tentativën zyrtare për të shmangur trafikun e zi të organeve.
Mëlçia është organi më i kushtueshëm, me vlerë gati 40 mijë euro. Për një mushkri duhen rreth 12 mijë euro, për zemrën rreth 15 mijë, e kështu me radhë, në një listë tejet makabër.
Në Kinë, shifrat e personave të ekzekutuar me vendim shtetëror cilësohen si sekrete. Në total, përllogaritje nga palë të treta dhe të pavarura mendojnë se flitet për mijëra ekzekutime çdo vit, edhe pse në rënie. Ndërkohë, që në fillim të shekullit dënimet kapitale shkonin deri në 12 mijë në çdo vit, në vitet e fundit mendohet se kjo shifër është mbi 2 mijë.
Një shifër e lartë, edhe për një vend që ka kaluar 1.4 miliard banorët, dhe që tregon më së miri se përtej ambicieve të një superfuqie globale në terma ekonomike, regjimi i Pekinit mbetet një diktaturë. Shumë pak dihet për të dënuarit, shpesh herë as emri, ose arsyeja dhe provat që sollën atë dënim.
Por prej disa javësh, diçka prej tyre është tashmë e qartë, edhe pse ende jo e reklamuar në popullsi. Bëhet fjalë për çmimin e organeve të tyre, pasi dënimi me vdekje është zbatuar.
Edhe pse zyrtarisht përdorimi i organeve nga të dënuarit me vdekje është pezulluar nga viti 2015, sipas organizatave të ndryshme, si amerikania DAFOH (Doctors Against Forced Organ Harvesting) që ka hedhur një raport me 560 faqe mbi këto praktika, ajo është rikthyer tanimë në rutinë, në tentativën zyrtare për të shmangur trafikun e zi të organeve.
Mëlçia është organi më i kushtueshëm, me vlerë gati 40 mijë euro. Për një mushkri duhen rreth 12 mijë euro, për zemrën rreth 15 mijë, e kështu me radhë, në një listë tejet makabër.
Në Kinë, shifrat e personave të ekzekutuar me vendim shtetëror cilësohen si sekrete. Në total, përllogaritje nga palë të treta dhe të pavarura mendojnë se flitet për mijëra ekzekutime çdo vit, edhe pse në rënie. Ndërkohë, që në fillim të shekullit dënimet kapitale shkonin deri në 12 mijë në çdo vit, në vitet e fundit mendohet se kjo shifër është mbi 2 mijë.
Një shifër e lartë, edhe për një vend që ka kaluar 1.4 miliard banorët, dhe që tregon më së miri se përtej ambicieve të një superfuqie globale në terma ekonomike, regjimi i Pekinit mbetet një diktaturë. Shumë pak dihet për të dënuarit, shpesh herë as emri, ose arsyeja dhe provat që sollën atë dënim.
Por prej disa javësh, diçka prej tyre është tashmë e qartë, edhe pse ende jo e reklamuar në popullsi. Bëhet fjalë për çmimin e organeve të tyre, pasi dënimi me vdekje është zbatuar.
Edhe pse zyrtarisht përdorimi i organeve nga të dënuarit me vdekje është pezulluar nga viti 2015, sipas organizatave të ndryshme, si amerikania DAFOH (Doctors Against Forced Organ Harvesting) që ka hedhur një raport me 560 faqe mbi këto praktika, ajo është rikthyer tanimë në rutinë, në tentativën zyrtare për të shmangur trafikun e zi të organeve.
Mëlçia është organi më i kushtueshëm, me vlerë gati 40 mijë euro. Për një mushkri duhen rreth 12 mijë euro, për zemrën rreth 15 mijë, e kështu me radhë, në një listë tejet makabër.
Në Kinë, shifrat e personave të ekzekutuar me vendim shtetëror cilësohen si sekrete. Në total, përllogaritje nga palë të treta dhe të pavarura mendojnë se flitet për mijëra ekzekutime çdo vit, edhe pse në rënie. Ndërkohë, që në fillim të shekullit dënimet kapitale shkonin deri në 12 mijë në çdo vit, në vitet e fundit mendohet se kjo shifër është mbi 2 mijë.
Një shifër e lartë, edhe për një vend që ka kaluar 1.4 miliard banorët, dhe që tregon më së miri se përtej ambicieve të një superfuqie globale në terma ekonomike, regjimi i Pekinit mbetet një diktaturë. Shumë pak dihet për të dënuarit, shpesh herë as emri, ose arsyeja dhe provat që sollën atë dënim.
Por prej disa javësh, diçka prej tyre është tashmë e qartë, edhe pse ende jo e reklamuar në popullsi. Bëhet fjalë për çmimin e organeve të tyre, pasi dënimi me vdekje është zbatuar.
Edhe pse zyrtarisht përdorimi i organeve nga të dënuarit me vdekje është pezulluar nga viti 2015, sipas organizatave të ndryshme, si amerikania DAFOH (Doctors Against Forced Organ Harvesting) që ka hedhur një raport me 560 faqe mbi këto praktika, ajo është rikthyer tanimë në rutinë, në tentativën zyrtare për të shmangur trafikun e zi të organeve.
Mëlçia është organi më i kushtueshëm, me vlerë gati 40 mijë euro. Për një mushkri duhen rreth 12 mijë euro, për zemrën rreth 15 mijë, e kështu me radhë, në një listë tejet makabër.
